te krijgen in de Zeeuwse wateren. In samenspraak met het Ministerie van LNV en de Provincie Zeeland werd besloten om vijf gerevalideerde zeehonden uit de zeehondencrèche te Pieterburen uit te zetten in de Delta. In 1989 is in samenwerking met de Provincie Zeeland en de zee hondencrèche te Pieterburen een vijftal zeehonden losgelaten in de Oosterschelde. Men wilde weten of de zeehonden zich hier konden hand haven en waar ze verbleven. Het was namelijk bekend dat er zich in de Westerschelde wel enkele zeehonden bevonden. Die lagen in de buurt van de Zimmermangeul. Er was toen nog geen sprake van geboortes in de Westerschelde. Eindjaren tachtig waren er in de gehele Delta, dus tus sen de Maasvlakte en de Belgische grens, nog geen twintig zeehonden te vinden. Er werden wel steeds zee honden gesignaleerd, maar van een vaste groep of groepen was nog geen sprake. Wel strandden er regelmatig jonge zeehonden op de Zeeuwse kust. Deze jonge zeehonden waren afkomstig van de Engelse oostkust, van het gebied The Wash, ongeveer 270 kilometer vanaf de Walcherse kust richting Engeland. In twee watergetijden konden de zeehonden hier zijn. Dat was voor de zeehonden geen probleem. Door Lenie 't Hart van de zee hondencrèche te Pieterburen was ondertussen in de voorgaande jaren een netwerk opgebouwd van vrij willigers aan de Nederlandse en Belgische kust. Ze hadden allemaal wel contact met de zeehondencrèche te Pieterburen. Deze vrijwilligers waren bereid 0111 meldingen van zeehonden na te gaan of om zieke zeehonden weg te halen die gestrand waren. Zo werd de aanwezigheid van zeehonden steeds beter in beeld gebracht en geregistreerd. Het waren niet alleen vrijwilligers van Jaar Voordelta Grevelingen Oosterschelde Westerschelde Veerse Meer 1993 8 9 6 - 1994 8 3 10 7 1995 3 15 13 1996 23 3 16 14 1 1997 63 2 19 14 1998 77 4 23 16 1999 45 4 21 20 2000 58 4 22 25 2001 69 4 30 33 2002 101 4 31 45 2003 85 4 20 45 1 2004 76 4 26+1 39+6 8f| 2005 216 3 25+2 42+5 2006 200 3 25+4 40+7 de zeehondencrèche die tellingen en waarnemingen deden. De cijfers zijn een mix van meerdere cijfers, uit ver schillende bronnen. Tellen De Provincie Zeeland wilde over cijfers kunnen beschikken, toen zij in 1989 herstelde zeehonden ging uitzetten in de Delta. Maar waar laatje ze dan los? Waar konden ze goed overleven? Wat waren vroeger de foerageer- en leefgebieden van de zeehonden? Na de afsluiting van de Deltawateren is er immers veel veranderd. Om hierover informatie te krijgen, werden en worden er tellingen gehouden, tegenwoordig ook om te kunnen achterhalen hoe het met de zeehonden gaat. Rijkswaterstaat geeft het RIKZ de opdracht om tel lingen te verrichten naar niet alleen zeehonden, maar ook zeevogels. Dat gebeurt vanuit de lucht, elke maand, met een éénmotorige Cessna 172. Al veel eerder, sinds eind jaren zeventig, werd er regelmatig gevlogen in de Voordelta, maar de maandelijkse vluchten bestaan pas sinds 1994. Het telgebied werd toen uitgebreid met de Westerschelde en Oosterschelde. Omdat er elk jaar tellingen worden gedaan en geregistreerd door het RIKZ. kan een duidelijk beeld wor den gevormd van de ontwikkeling van de populatie zeehonden in de Delta, ofwel het gebied tussen de Nieuwe Waterweg en de Belgische grens. Deze cijfers worden elk jaar gepubliceerd in het rapport Zeevogels en Zeezoogdieren. Tabel: Ontwikkeling van gewone zeehonden in de Delta. In 1982 waren er ongeveer 3 gewone zeehon den in de Delta, in 1990 18. Vanaf 2004 is waargenomen dat er ionge zeehonden in de Delta geboren zijn. De aantallen daarvan staan achter de a .- Zeehonden op dè ooge graten in d^ïfiS gg Westerschelde. Chiel Jacobusse

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2007 | | pagina 11