Runderbegrazing in Oranjezon Chiel Jacobusse hengst voor meer 'haantjesgedrag', waardoor de kudde onrustiger wordt, en mogelijk onrustiger zal reageren op wandelend publiek. Behalve het oostelijk begrazings- gebied, waar nu de Shetlandpony's lopen, is er een even groot westelijk begrazingsgebied. Dit wordt in de zomer beweid met koeien. Nu al is er verschil te zien tussen het effect van de koeien op de vegetatie en het effect van de pony 's. De koeien komen werkelijk overal, ook in dicht struweel, terwijl de pony's wegblijven uit dicht braam- en mei doornstruweel. Alleen wanneer ze er onder kunnen staan, gebruiken ze het graag als schuilplek. Koeien eten per dag meer dan pony's, maar laten helm staan. Gelukkig pak ken de pony's dat wel aan, evenals duinriet. Korte grassen zoals zandzegge komen daar voor terug. Jammergenoeg laten de pony 's de Amerikaanse vogelkers ongemoeid. Dat is een tegenvaller, want deze exoot willen we juist graag kwijt. Zolang het om zaailingen en jonge uitlopers gaat, eten de koeien echter wel vogelkers. Helm wordt meer door de pony's vertrapt dan door de koeien, wat meer (gewenst) los zand oplevert. Dat is goed voor insecten en bijvoorbeeld hagedissen. Pony's zijn bovendien veel mobieler, ze leg gen veel grotere afstanden af per dag dan de koeien. Voorop loopt dan 'de bazin' en de rest van de groep volgt. Zo maken ze allerlei nieuwe paadjes, meer dan koeien dat doen. Alles bij elkaar opgeteld zou het voor het vegetatiebeeld goed zijn de koeien en paarden door elkaar te laten lopen, en er één groot begrazingsgebied van te maken. Zover is het nog niet. We willen eerst de nodige ervaring met de pony's opdoen. Bovendien is er een behoorlijke aanpassing van de rasters en wandelpaden voor nodig, hetgeen we niet overhaast willen doen. Wandelen in het gebied Het is een fraai gezicht om een groep Shetlandpony's in een duinvallei te zien. Omdat er ook wandelpaden in de begrazingsgebieden liggen, kunt u de dieren op uw wandeling van dichtbij tegenkomen. Wij raden u aan rustig uw wandeling op het pad te vervolgen en u niet tussen de die ren in de groep te mengen. De dieren zijn niet agressief naar mensen toe, maar er is een duidelijke pikorde in de groep. De dieren maken dat continu aan elkaar duidelijk door te duwen of te trappen, waarbij het maar beter is als u er niet tussen staat! Het voeren van de dieren is daarom ook uit den boze: ze zouden er opdringerig van worden. Kortom, blijf bij voorkeur op enige afstand en geniet van deze prachtige dieren in het landschap. Zo kan het beheren van duinvegetaties met pony's in meerdere opzichten een aanwinst zijn! Ir. H. P. Simons is districtshoofd bij Stichting Het Zeeuwse Landschap

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2007 | | pagina 16