Weidevogels op een veranderend platteland Na de Tweede Wereldoorlog krijgen weidevogels in Nederland het moeilijk. Ontwatering van natte hooilanden en gebruik van kunstmest in de landbouw eisen hun tol. Na de Watersnoodramp wordt grasland omgezet in akkerland en neemt de schaalvergroting toe. Latere ruilverkaveling en verstedelijking maken het verlies aan natuurwaarden nog groter. Toch hebben natuuront wikkelingsprojecten, reservaten en natuurbeheer door boeren de weidevogels weer meer ruimte gegeven. Onderstaand een overzichtsartikel over het wel en wee van weidevogels in Zeeland mutseiingen en de grutto's zijn zo verwoed bezig dat ze zich om niks of niemand meer lijken te bekommeren. Om even plotseling weer op de wie ken te gaan en opnieuw zo n hemel bestormende stijgvlucht ten beste te geven. Je kunt er eindeloos naar kijken en vervelen doet het nooit. En dan hebben we het nog maar niet over de buitelende kieviten en de luid kwakende eendenwoerden die opge schrokken zijn door een passerende voetganger. Vanaf een paaltje langs de sloot maakt een graspieper al zin gend een lus door het luchtruim. De zang is maar een onbeholpen liedje; net als je denkt dat de vogel goed op gang komt houdt het abrupt weer op. Het schuchtere waterhoentje sluipt onopgemerkt weg tussen het overhangende gras in de slootkant. Boerenzwaluwen zijn neergestreken op het prikkeldraad en in de verte klinkt de melancholieke roep van de koekoek. Ach wat is het nog kort geleden dat je dit overal kon zien. Maar wat is er weinig van overgebleven. Een enkel gebied nog. zoals de Yerseke en Kapelse Moer op Zuid-Beveland en de Sint Laurens weihoek op Walcheren. Daar zitten nog allerlei weidevogels in ouderwets hoge aantallen, maar verder zijn hele Ge-ru-to, ge-ru-to, ge-ru-to. Wie wordt er niet blij als in het voorjaar de grutto zijn uitbundige baltsvlucht weer boven het weiland Iaat zien. Opstijgende vluchten, waarbij de vogels in een felle achtervolging zo hoog gaan dat ze bijna niet meer te zien zijn met het blote oog. De luid ruchtige baltsroep sterft weg in het ijle luchtruim. Maar dan zwelt het geluid weer aan en met een pijlsnelle duikvlucht komen de vogels opnieuw in het blikveld. Dan begint het hele spel weer van voren af aan. Of ze strijken neer in het weiland en begin nen druk kibbelend om elkaar heen te draaien. Soms volgen felle scher-

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2008 | | pagina 4