Moorddadig genieten in de tuin
We zijn als mensen ver van ons
voedsel afkomen te staan. We vin
den het gewoon om ons winkelwa
gentje te vullen in de supermarkt en
zijn ons soms maar weinig bewust
van hetgeen zich hierbij op de ach
tergrond afspeelt. Zo pakken velen
van ons een karbonaadje uit het
koelvak zonder ook maar enigszins
te denken aan dat varken, dat hier
voor is geslacht. Het gevolg is dat
we soms zwaar geschokt zijn als we
beelden zien van slachthuizen en
mensen aan het werk zien die onze
vleesschotel voorbereiden. Ik moet
eerlijk bekennen, dat dit bij mij ook
het geval is. Met veel moeite heb ik
zelf in het verleden eens een haan
geslacht. Voor mij geen aangename
ervaring.
Maar waarom moet ik driemaal
slikken als ik een slager aan het
werk zie en kan ik er van genieten
als ik een dier een ander dier zie
"slachten". Voor mij is dat 'natuur
beleving'. Tijdens het werken in de
landschapstuin komt dit alles dicht
bij en ik heb dan ook al vele malen
genoten van zo'n voorstelling 'eten
en gegeten worden'.
Zo gebeurde het eens. dat ik in de
landschapstuin getuige was van een
sperwer, die een roodborstje pakte.
Tussen de spijlen van het bruggetje
in de tuin kwam de sperwer aanzet
ten om in de kant van de vijver,
op een paar meter van mijn voeten
een roodborstje weg te kapen. Ook
zag ik een keer bij deze vijver hoe
een geelgerande watertor, een, in
het water belande, nachtvlinder te
pakken had. Het meest morbide
was wel die vondst van een paar
padden langs de drinkput achter
in de heemtuin. Hiervan waren de
achterpootjes door een bunzing(?)
doorgebeten. De beestjes konden nu
niet meer weglopen en de dader was
verzekerd van een verse hap bij zijn
volgende bezoek.
Ook was het moment waarop een
bijenwolf een honingbij pakt een
speciale ervaring. Zittend op een
blad van een plant speurt deze
graafwesp z'n omgeving af op zoek
naar een bij. Eenmaal waargeno
men gaat de wesp in zweefvlucht
achter de bij hangen ont vervolgens
bliksemsnel toe te slaan en de bij
aan de onderzijde van z'n romp te
steken. Na afloop zuigt de wesp de
uitgespuwde nectar van de bij op
en vliegt met de verlamde bij naar
z'n nest. De verlamde bij vormt het
versblijvende voedsel voor de larve
van de bijenwolf.
Op één of andere manier heeft
"natuurgeweld" z'n aantrekkings
kracht en gelet op de vele bloederige
beelden van leeuwen en hyena's op
'National Geographic' ben ik beslist
niet de enige die dit zo ervaart.
Misschien zijn we met z'n allen toch
niet zo braaf en beschaafd als we
denken. Maar ja, zolang het blijft
bij het genieten van een "moord
partij" in de tuin. dan hebben we er
met z'n allen geen probleem mee.
Mits u ons er bij tijd en wijle maar
deelgenoot van maakt, want als
echte natuurliefhebbers willen we
graag meegenieten!
Erik Speksnijder
a De bijenwolf met een
gevangen honingbij
De sperwer jaagt in
de museumtuin op
allerlei vogels.
23
ZeeuwsLandschap
