Landschap in 't kort Ruilverkaveling Walcheren 1 Fggjas-g. a Kleine expositie Oranjezon. Bii de entree van het natuurgebied Oranjezon is in een klein gebouw een nieuwe expo sitie ondergebracht. Kleurrijke panelen geven een beeld van de biodiver siteit en het beheer in het natuurgebied. In een vitrine staan bijzondere vondsten tentoongesteld. Voor een wandeling door Oraniezon is deze nieuwe expositie een goede start. t Typische duinvogels, zoals de tapuit, worden in de expositie belicht. Op Walcheren vindt vanaf 1982 een ruilverkavelingsproject plaats. Deze langdurige ruilverkaveling wordt op 12 juni a.s. met een feestelijke bij eenkomst in de grote kerk van Veere afgesloten. Dan eindigt een van de laatste oude ruilverkavelingsprojecten in Zeeland. Historisch gezien heeft Walcheren een belangrijke rol gespeeld in het Nederlandse ruilverkavelingsproces om landschap ingrijpend te veran deren. Door de inundatie van 1944-1945 was het Walcherse landschap grotendeels verwoest en na de oorlog besloot de regering om Walcheren, via de in 1947 ingevoerde Herverkavelingswet Walcheren, opnieuw in te richten. Niet alleen het herschikken en vergroten van landbouwpercelen vond plaats, waarmee men elders in Nederland al ervaring had opgedaan, maar ook ingrijpende cultuurtech nische werken. Zoals grootschalige egalisatie van hoogteverschillen, aanleg van rechte wegen en sloten en de bouw van moderne boerderijen en gemalen. Mede gedwongen door het noodzakelijke herstel van grote delen van Zuidwest-Nederland die verwoest waren ten gevolge van de Watersnoodramp van 1953. stelde de regering in 1954 een nieuwe algemene Ruilverkavelingswet vast. De ruilverkavelingen uitgevoerd in de jaren vijftig, zestig en zeventig van de vorige eeuw worden gekenmerkt door functionaliteit en nieuwe zakelijkheid in lijn met de wederopbouwperiode na deTweede Wereldoorlog. Het uit gangspunt was telkens een grondige herinrichting van het landschap om een optimaal landbouwkundig pro ductiegebied te creëren. Maatregelen ter wille van natuur- en landschap kwamen minimaal aan bod. In de jaren zeventig begon in Nederland het natuurbesef te komen. In die tijd ging het idyllische land schap van de Zak van Zuid-Beveland ingrijpend op de schop om plaats te maken voor een strak, rationeel ingericht landbouwgebied. Een deel van de Zeeuwse bevolking maakte hier bezwaar tegen. Vanaf eindjaren zeventig werd bij de volgende ruilver kaveling in toenemende mate ruimte en budget vrijgemaakt voor natuur en landschap. Tijdens de eerste ruilverkave ling op Walcheren na de Tweede Wereldoorlog was men nog niet bij machte om het landschap totaal nieuw in te richten, zoals dat bijvoor beeld wel op Schouwen-Duiveland gebeurde. Bij de tweede ruilverkave ling op Walcheren in de jaren tachtig was de aandacht voor landschap, cultuurhistorie en natuur echter gemeengoed geworden. Hierdoor is op Walcheren, in vergelijking tot andere Zeeuwse regio's de oudere landschapsopbouw nog relatief goed bewaard gebleven. Zoals de open en weidse poelgebieden en kronke lige plattelandswegen gelegen op kreekruggen. De bij de tweede herverkaveling aangelegde bosgebieden zijn toege wezen aan Staasbosbeheer. Men sloot daarbij aan bij enkele bosgebiedjes die bij de eerste verkaveling aange- pland waren. Zo werd het Veerse Bos. aangeplant rond het in de Tweede Wereldoorlog ontstane krekenpatroon, aanzienlijk vergroot. Het Zeeuwse Landschap kreeg de nieuwe gras landnatuurgebieden in beheer, onder andere de Sint-Laurense Weihoek. Dit gebied ontwikkelt zich ondertussen tot een rijk weidevogelgebied. Vlak bij Middelburg kan men nu broedende kluten waarnemen of kleine zilverrei gers die foerageren in natte laagten. Gert-Jan Buth Oproep heggenproiect d'Aegen Bezitters van meer dan drie hectare grond kunnen deelnemen aan het heggenproject d'Aegen in het noordelijk deel van Walcheren dat in het najaar van start gaat. Meer informatie: Charlotte van Sluijs, c.vansluijs® hetzeeuwselandschap.nl

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2008 | | pagina 24