bleek al snel dat het gebied bijzonder
soortenrijk en bovendien bijzondere
soorten rijk is. In 2008 is ook gestart
met een ambitieus gesubsidieerd
beheersprogramma ter verbetering
van de leefgebieden van bedreigde
plant- en diersoorten in Nederland.
In het kader van het soortenbeleid
van de provincie Zeeland zijn werk
zaamheden uitgevoerd die bedreigde
soorten een steuntje in de rug geven.
Afplaggen en wisselak
kerbeheer
Het gebied biedt veel mogelijkheden
om natuur- en landschapswaarden te
herstellen en te ontwikkelen. Zo zijn
verruigde en dichtgegroeide terrei
nen kleinschalig geplagd en gemaaid
voor de veldkrekel, vijfvlekkige Sint-
Jansvlinder en de levendbarende
hagedis. Ook worden in het Clingse
bos wisselakkers aangelegd. In het
verleden werd op de akkers rogge
verbouwd. Tot het moment dat de
akkers zo schraal waren dat deze
activiteit niet meer rendabel was. De
akker lag toen braak en er groeide
struikheide op. Nadat de akker een
aantal jaren braak had gelegen en
was bemest (onder andere met plag
gen) kon er weer rogge verbouwd
worden. Zo ontstond er een gevari
eerd biotoop van akkers en heide-
veldjes en leefden er specifieke dieren
als de levendbarende hagedis en de
veldkrekel. In het Clingse bos ligt
een akker waar de struikheide en de
veldkrekel nog voorkomen. Door het
wisselakkerbeheer zal het leefgebied
voor deze soorten verbeteren.
Strijd in de Wilde Landen
In de Wilde Landen liggen enkele
waterplassen die een waar eldorado
waren voor libellen. Op deze locatie
zijn de meeste libellensoorten van
Zeeland waargenomen. Maar ze
hebben het moeilijk vanwege de
uitheemse zonnebaars, die er door
mensen is uitgezet die kennelijk te
veel van deze vissen in hun vijver
hadden. Door de zonnebaarzen staat
dit leefgebied onder druk, want ze
vermenigvuldigen zich snel en eten
alles op wat ze te pakken krijgen.
Ze vormen een bedreiging voor het
waterleven dat hier van nature voor
komt. Er is getracht ze weg te vissen,
maar dat blijkt een lastig karwei.
Een tweede strijd die we met veel
vrijwilligers zijn aangegaan is die
met de Amerikaanse vogelkers.
Deze soort is circa 100 jaar geleden
ingevoerd en is dus geen inheemse
struik. In bepaalde gebieden, zoals
het waterwingebied, kunnen ze
enorm woekeren. Ze belemmeren
daarmee de natuurlijke verjonging
van inheemse bomen en struiken
van het bos. In het waterwingebied
zijn vele tientallen hectares waar de
Amerikaanse vogelkers de struiklaag
