domineert. De aandacht gaat in
eerste instantie uit naar de oudere
struiken. Hier komen jaarlijks bes
sen aan die door vogels over het bos
verspreid worden en zo telkens voor
nieuwe jonge exemplaren zorgen.
Als alle oude besdragende struiken
afgezet zijn, worden de wat jongere
struiken aangepakt.
Allerlei beheermaat-
regelen
In de Wilde Landen komen ook veel
vleermuizen voor, maar een verblijf
plaats voor de winter ontbreekt. Met
behulp van oude duikerelementen
willen we hier een geschikt winter
verblijf voor vleermuizen maken. We
hopen hier binnen enkele jaren de
zeldzame Franjestaart aan te treffen.
Langs de waterkant komt een steil-
wand waarin ijsvogels en oeverzwa
luwen kunnen broeden.
Hakhoutbosjes kwamen van oudsher
veel voor in de grensstreek. Boeren
gebruikten het hout voor weipalen,
gereedschappen en voor verwar
ming. Door de stoven eens per 10-20
jaar af te zetten, ontstond er een
bijzonder biotoop met hoge natuur
waarden. Omdat het hakhoutbeheer
zeer arbeidsintensief is. kom je nog
maar zelden hakhoutbosjes tegen.
In het waterwingebied willen we een
aantal delen van jonge eikenpercelen
omvormen naar eikenhakhoutbosjes.
Rondom de boerderijen lagen in het
verleden hoogstamboomgaarden.
In het waterwingebied zijn er nog
enkele restanten van te vinden. De
hoogstamboomgaarden vormden
een uniek leefgebied voor vogels
als steenuil, zomertortel en wiele
waal. Het voornemen daarom is bij
iedere kern (Clinge, Sint Jansteen en
Heikant) een boomgaard aanleggen.
Nabij Sint Jansteen liggen intensief
gebruikte Iandbouwpercelen waar
maïs op verbouwd wordt. Deze
percelen willen we weer inrichten
en beheren zoals dit rond 1900 het
geval was. Typische akkerplanten en
dieren die momenteel sterk bedreigd
worden, krijgen aldus weer een kans.
Om het vee van drinkwater te
voorzien lagen er in Zeeland in het
verleden veel drinkputten. Deze
herbergden grote natuurwaarden.
Door de komst van de waterleiding
waren de drinkputten overbodig en
zijn er veel gedempt. Zo verdwenen
ook de natuurwaarden. Daar het
een waterwingebied is, is het niet
overal mogelijk drinkputten aan
te leggen die ook in de zomer hun
water houden. Op de laagste ter-
reindelen kan dat echter wel, zodat
ze in ieder geval gedurende de
voortplantingtijd van de amfibieën
water zullen houden. De bijzondere
Alpenwatersalamander en de rug-
streeppad komen al in het gebied
voor en zullen ongetwijfeld gebruik
gaan maken van de drinkputten.
Zo staat er bij elkaar heel wat op het
programma. We verwachten binnen
een paar jaar de resultaten te kunnen
aanschouwen in de vorm van een
nog mooier en natuurrijker gebied
dan het nu al is!
Natuurbeleving en recreatie
Ook recreatief gezien is het waterwin
gebied een bijzonder gebied: het is één
van de drukst bezochte gebieden van
de stichting. Men kan er trimmen,
wandelen (ook nordic), fietsen, rnoun-
tainbiken, paardrijden en natuurlijk
ook gewoon de natuur observeren. Zelfs
schaatsen blijkt tot de mogelijkheden
te behoren. Verspreid over het jaar
vinden er diverse sportevenementen
plaats, voornamelijk georganiseerd door
verenigingen uit België. Verschillende
activiteiten worden goed op elkaar afge
stemd 0111 spanningen te voorkomen.
Het gebied is ook erg in trek bij honden
en hun bazen. Zolang de hond aan de
riem is, is hij welkom. Er zijn echter
veel klachten van mensen die niet meer
naar het gebied komen vanwege de
vele loslopende honden. De plassen in
de Wilde Landen worden zo ingericht
dat het voor mensen met honden niet
meer mogelijk is langs de oevers van
alle plassen te lopen en zo de aanwezige
vogels te verjagen. Ook motorcrossers
en mountainbikers vormen een pro
bleem. Door beter toezicht, het afsluiten
van de vele illegale paden en door het
opstellen van een padenplan hopen we
de overlast terug te dringen, zodat het
gebruik de natuurwaarden niet teveel
in de weg zit. Waar mogelijk worden
routes uitgezet door weilanden en
akkers. Dit worden paden voor de echte
liefhebbers.
Alex Wieland is terreinbeheerder bij
Stichting Het Zeeuwse Landschap.
a Jonge bosuil.
Foto Alex wieland.
Zeeuws Landschap
17