Uit het landschap
7 feite Biodiversiteit
WETENSCHtf'jS'
Onderzoek naar kleine zoogdieren p. 4
Luciën Calle beschrijft een zoektocht naar muizen
in de manteling en in enkele Noord-Bevelandse
inlagen. Speciale aandacht besteedt hii aan de
noordse woelmuis, een logische bewoner van Zeeland,
die echter moeilijke tijden doormaakt.
Cultuurhistorie langs de diik P. 7
Zeeland bevat, voor wie het zien wil, een schat aan
watergerelateerde cultuurhistorie. Het artikel erover
in deze uitgave liikt een mooie aanleiding er een
vooriaarsfietstocht aan te wiiden.
Interview met gedeputeerde Frans Hamelink p. 10
Een gesprek met de man die namens het dagelijks
bestuur van de provincie Zeeland vormgeeft aan het
water- en natuurbeleid in onze provincie.
Broedvogels in Saeftinghe p. 12
Sinds enkele iaren worden broedvogels in Het Land
van Saeftinghe min of meer systematisch
geïnventariseerd. Min of meer, want in een
getijdengebied bliikt dit geen eenvoudige klus.
Waterwingebied Clinge-SintJansteen p. 15
Kennismaking met een nieuw beheergebied van
onze stichting. Er leeft al van alles en dat wordt
alleen nog maar meer. Met een beetie goeie wil
wordt het volgens Alex Wieland voor mens en dier
een eldorado.
Koert p. 18
Je hoeft niet per se iong te ziin om in deze Koert
interessante dingen te lezen over de vogeltrek.
We bliiken in onze provincie verschillende soorten
gasten te ontvangen.
Zeeuwse Stikies p. 20
Over veldnamen en hun lessen over de geschiedenis.
Terra Maris p. 22
Nieuws over en uit het museum Terra Maris.
Landschap in 't kort p. 24
Actuele zaken binnen de stichting.
Agenda P. 26
Door Marten Hemminga
•er
Vorige maand is de Monitor Duurzaam Nederland
2009 uitgekomen. Dit document, opgesteld in opdracht
van het kabinet, geeft een beeld van de duurzaamheid
van de Nederlandse samenleving. De opstellers
concluderen dat, op het vlak van duurzaamheid,
biodiversiteitsverlies en klimaatsverandering dé grootste (en lastigste)
problemen zijn. Van de mondiale biodiversiteit, de variatie van
levensvormen op aarde, dreigt een groot deel verloren te gaan. In het
dichtbevolkte Nederland is dat proces van teloorgang al ver gevorderd.
De grote veroorzaker van het verlies aan levensvormen is steeds de mens,
met zijn permanente behoefte aan ruimte om voedsel te verbouwen,
infrastructuur aan te leggen en steden te bouwen.
Is dat verlies aan biodiversiteit eigenlijk erg? Het lijkt bijna een
ongepaste vraag in een tijd waarin onze samenleving vooral bezig is met
de kredietcrisis en de naargeestige gevolgen daarvan. Het is waar dat
het geleidelijke, mondiale verlies aan soorten minder acute en directe
problemen voor ons Nederlanders oplevert dan een fors tekort op de
rijksbegroting de komende jaren. Maar op de langere termijn zijn de
gevolgen van een drastisch verlies aan biodiversiteit waarschijnlijk
veel ingrijpender. De natuur met al zijn soorten is, veel meer dan wij
zo direct in ons dagelijks leven ervaren, de basis voor de menselijke
samenleving. Aantasting van ecosystemen en de verscheidenheid van
soorten kan allerlei nadelige effecten hebben, bijvoorbeeld voor (vaak
weinig zichtbare) processen als bloembestuiving, zaadverspreiding,
waterzuivering en bodemvorming.
Het is dus heel goed dat wij in Nederland beleid hebben waarmee we
ons nationale steentje bijdragen aan het beschermen van de mondiale
biodiversiteit. Dat gebeurt door de veiligstelling van bestaande
natuur en aanleg van nieuwe natuur, en in Europees verband, door de
aanwijzing van de zogenaamde Natura2000 gebieden, de "hot spots"
van de Europese biodiversiteit. De Westerschelde is zo n Natura2000
gebied. De al jaren slepende discussie over het belang en de uitvoering
van natuurherstel in de Westerschelde. die tegelijk met de komende
verdieping ten behoeve van de scheepvaart naar Antwerpen moet
plaatsvinden, laat echter zien dat als het er op aankomt, natuur niet de
prioriteit krijgt die zij verdient. En dat is een treurige constatering.
Dr. M.A. Hemminga is directeur van Stichting Het Zeeuwse Landschap
ZeeuwsLandschap 3
