Uit het landschap
Hemminga
Handen af van Saeftinghe!
Op 17 april jl. besloot minister Verburg, naar verluidt
daartoe aangezet door de minister-president zelf, af
te zien van het ontpolderen van de Hedwigepolder
en daarvoor in de plaats het natuurherstel van de
Westerschelde te zoeken in de aanleg van buitendijkse
schorren, en het deels afgraven van het Verdronken Land van Saeftinghe.
Door de tegenstanders van de ontpolderen werd gesproken van een
overwinning van de democratie; eindelijk werd er geluisterd naar de
bevolking.
Voor de natuurbescherming zal 17 april eerder de geschiedenis ingaan
als een zwarte dag voor de geloofwaardigheid van de overheid. Het
verhaal is ingewikkeld en lang. Maar wie het Westerscheldedossier
kent en ziet hoe, ondanks verdragen en afspraken, het pakket aan
natuurherstelmaatregelen dat parallel aan de verdieping van de
Westerschelde zou worden uitgevoerd, steeds verder is uitgekleed, kan
niet anders dan verbijsterd zijn over deze uitkomst. Hier wordt het
natuurbelang stukje bij beetje verkwanseld tot voorbij de nullijn. Met
de voorgenomen kleistort op de slikken en het afgraven van Saeftinghe
worden nu zelfs voor de natuur schadelijke maatregelen als natuurherstel
gepresenteerd. Het is alsof de Minister van Justitie door middel van
diefstal de criminaliteit gaat bestrijden.
Ontpolderen is voor natuurherstel van de Westerschelde het meest
effectief dat is vorig jaar opnieuw bevestigd door de Commissie Nijpels.
Maar het is niet de enig denkbare maatregel. Het punt is wel, en ook dat
heeft de Commissie Nijpels duidelijk gemaakt, dat alternatieven die echt
iets bijdragen, hoe dan ook ruimte vragen; landbouwgrond dus. En daar
wilde het kabinet kennelijk niet aan. Zoek het maar buitendijks uit, lijkt
de boodschap te zijn. De 200 miljoen die de minister beschikbaar wil
stellen voor kleistort op de slikken en afgraven van Saeftinghe is echter
weggegooid geld. Reserveer dat bedrag dan maar tot er wél effectieve en
haalbare maatregelen bedacht zijn. Ik ben er van overtuigd dat er in het
komend decennium nieuwe plannen kunnen worden ontwikkeld, die door
een verbinding met bijvoorbeeld kustveiligheid, aquacultuur of recreatie,
maatschappelijk op draagvlak kunnen rekenen, en die voor de natuur
van de Westerschelde waardevol zijn. Tot dat moment handen af van
Saeftinghe en van de Westerscheldeslikken!
Dr. M.A. Hemminga is directeur van Stichting Het Zeeuwse Landschap
Door Marten
Amerikaanse vogelkers in Oranjezon p. 4
Huibert Simons beschrijft de Amerikaanse vogelkers, hoe hij
in Oranjezon kwam en vooral hoe hij er nu zo goed en zo
kwaad als dat gaat weer uitgewerkt wordt.
Verdwenen akkers p. 7
Zeeland heeft nog geen eeuw z'n grootschalige
akkerlandschap. Eerder moet het er heel anders uitgezien
hebben, zo betoogt historicus Peter Priester.
Interview met toezichthouder Rob Mulder p. 10
Een gesprek met de man die er op toeziet dat de
(natuur)regels in onze provincie worden nageleefd.
Landschapsfotografie p. 12
Het verschil tussen een leuk kiekje en een goede
landschapsfoto wordt toegelicht door Chiel Jacobusse.
Libellen en hun larven in Zeeuwse wateren p. 15
Libellen zijn makkelijk waar te nemen. Hun larven veel
minder. Maar juist die larven vertellen het verhaal over
de verspreiding en ontwikkeling van libellen. Rienk Geene
doet er een boekje over open.
Koert p. 18
Een editie gewijd aan groene springers.
Zeeuwse Stikjes p. 20
Over Sensejuun, crisismaatregelen en het Zwin.
Terra Maris p. 22
Nieuws over en uit het museum Terra Maris.
Landschap in 't kort p. 24
Actuele zaken binnen de stichting.
Agenda p. 26
ZeeuwsLandschap 3