Zeeuwse Stikjes O a Het "platte"land van Walcheren in verschillende gedaanten, (n. van den Berg) T Het "platte"land van Walcheren in verschillende gedaanten. (N. van den Berg) Het Platte van Walcheren: een naam met vraagtekens Al een tijdlang verbaas ik mij over de aanduiding 'het Platte van Walcheren', waaronder men vooral in 'groene' kringen de oude eilandkern, het oudlandgebied met de kenmerkende afwisseling van kreekruggen en poelgebieden, ver staat. Dat gebeurt met enige regel maat in dit tijdschrift, maar ik las het ook in de PZC en de SOVON Nieuwsbrief. Ik verbaas me over deze aandui ding. omdat Walcheren allesbe halve plat is. Het kent juist een variatie van hogere kreekruggen en lage poelgebieden. Dit ondanks naoorlogse her- en ruilverkaveling waarbij veel hoogteverschillen wer den uitgewist. Zelfs de poelgebie den zijn lang niet altijd plat, maar hollebollig vanwege de moerne- ring. Walcheren lijkt daarmee qua opbouw op een poffertjespan. De vraag is hoe oud en oorspron kelijk de aanduiding 'het Platte van Walcheren' is? Walcherse dialectsprekers gebruiken de naam niet, net zo min als het Woordenboek der Zeeuwse dialec ten de naam kent. Wellicht is 'het Platte' ontleend aan Schouwen, al is ook dat eiland niet plat. Het middendeel van Schouwen werd en wordt wel aangeduid als 'het Platte van Schouwen', al is de oorspronkelijkheid daarvan ook niet eenduidig. Ook op Schouwen verklaren hedendaagse dialectspre kers de naam niet te gebruiken, evenmin als hun ouders dat deden. Men sprak over de omgeving van Serooskerke. Moriaanshoofd en Kerkwerve als 'het laege' of'het lêêge land'. Ook in het boek De vogels van Schouwen-Duiveland staat het 'Laege' en niet 'het Platte van Schouwen'.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2009 | | pagina 20