Zeeuwse Stikjes
O
a Het "platte"land van
Walcheren in verschillende
gedaanten, (n. van den Berg)
T Het "platte"land van
Walcheren in verschillende
gedaanten. (N. van den Berg)
Het Platte van
Walcheren: een naam
met vraagtekens
Al een tijdlang verbaas ik mij
over de aanduiding 'het Platte
van Walcheren', waaronder men
vooral in 'groene' kringen de oude
eilandkern, het oudlandgebied met
de kenmerkende afwisseling van
kreekruggen en poelgebieden, ver
staat. Dat gebeurt met enige regel
maat in dit tijdschrift, maar ik las
het ook in de PZC en de SOVON
Nieuwsbrief.
Ik verbaas me over deze aandui
ding. omdat Walcheren allesbe
halve plat is. Het kent juist een
variatie van hogere kreekruggen
en lage poelgebieden. Dit ondanks
naoorlogse her- en ruilverkaveling
waarbij veel hoogteverschillen wer
den uitgewist. Zelfs de poelgebie
den zijn lang niet altijd plat, maar
hollebollig vanwege de moerne-
ring. Walcheren lijkt daarmee qua
opbouw op een poffertjespan.
De vraag is hoe oud en oorspron
kelijk de aanduiding 'het Platte
van Walcheren' is? Walcherse
dialectsprekers gebruiken de
naam niet, net zo min als het
Woordenboek der Zeeuwse dialec
ten de naam kent. Wellicht is 'het
Platte' ontleend aan Schouwen,
al is ook dat eiland niet plat. Het
middendeel van Schouwen werd
en wordt wel aangeduid als 'het
Platte van Schouwen', al is de
oorspronkelijkheid daarvan ook
niet eenduidig. Ook op Schouwen
verklaren hedendaagse dialectspre
kers de naam niet te gebruiken,
evenmin als hun ouders dat deden.
Men sprak over de omgeving van
Serooskerke. Moriaanshoofd en
Kerkwerve als 'het laege' of'het
lêêge land'. Ook in het boek De
vogels van Schouwen-Duiveland
staat het 'Laege' en niet 'het Platte
van Schouwen'.