Natuurbeheer
boeit
Zou u boswachter willen worden? Of vogelwachter? Het zijn prachtige beroepen vinden Huibert
Simons en Fred Schenk en met hen de vele beheerders die elke dag weer de terreinen van Stichting
Het Zeeuwse Landschap verzorgen. Dit artikel geeft enkele impressies uit hun dagelijkse praktijk en
daarmee een kijkje in de beheerkeuken van Het Zeeuwse Landschap.
4 De zode met wortels
van Amerikaande vogel
kers wordt zodanig afge
schraapt dat zoveel mogelijk
organisch materiaal wordt
afgevoerd. (G. wösten)
T De precieze grenzen van
het te plaggen deel worden
met bamboe stokjes uit
gezet. (H. Simons)
De Nederlandse context Door de beperkte omvang is de
Veel mensen denken dat natuur invloed van buitenaf goed te merken
vanzelf groeit en je er dus niets aan Wegverkeer, waterwinning en ver-
hoeft te doen. In zekere zin is dat ook hoogde stikstofdepositie zijn slechts
zo en we proberen dan ook zo wei- enkele voorbeelden. Zij bepalen de
nig mogelijk in te grijpen. Maar in speelruimte van de natuurbeheerder.
Nederland is dat niet altijd mogelijk. Hij moet zijn grote grazers in het
De omvang van een natuurgebied is gebied houden, inspelen op of ten
van groot belang voor de mogelijke strijde trekken tegen verruiging als
graad van natuurlijkheid; hoe groter gevolg van verlaagde omgevingswa-
het gebied, hoe meer zelfregulerende terstanden, etc. De natuurbeheerder
mechanismen en hoe completer het schept voorwaarden en probeert
ecosysteem kan zijn. Honderden invloeden van buitenaf te beperken,
vierkante kilometers heb je al snel
nodig en dat is in Nederland dus Vrouwenpolder
nauwelijks aan de orde. De praktijk Vandaag is de laatste dag dat er
is dat we slechts onderdelen van die geplagd wordt. We gaan met de aan-
grote gebieden hebben. Onvoldoende nemer te voet de duinen in om met
om plaats te bieden aan vele succes- bamboe stokjes de grenzen aan te
siestadia. geven waar de toplaag met talloze
Amerikaanse vogelkersstruikjes
moet worden afgeschraapt. Het ach
terblijvende kale zand is geliefd bij
de hagedissen, maar zal geleidelijk
toch weer dichtgroeien. Jammer dat
er niet meer konijnen zijn!
De telefoon gaat: er is een koe uit de
wei ontsnapt. Snel er op af, verderop
op Walcheren. Na enig zoeken en
vragen blijkt de koe al weer terug
te zijn. Hij was van een boer uit de
omgeving, niet uit een van onze ter
reinen. 's Middags is er overleg met
het waterschap over het aanpassen
van een dam en de precieze plek van
een toegangshek. Hierdoor kan de
wandelroute verlegd worden, waar
door de bezoekers een logischer route
kunnen volgen en de vogels minder
verstoord worden.
Zeeuws Landschap 11
