Als vanouds -»v. Dordrecht. Eén tiende van de oogst bleef achter op de boerderij als zaaigoed voor de volgende oogst. De rest was voor de Zeeuwse bevol king. Arbeiders en ambachtlieden kochten het graan rechtstreeks van de boer, lieten het malen, en bakten er zelf brood van, meestal in een oventje achter het huis. tegenwoordig. Een deel van de stro-opbrengst werd gebruikt om de zeewering te versterken met zogenaamde 'krammatten'. Een grote polder als Schouwen bijvoor beeld, versterkte de dijken met ruim 200.000 vierkante meter kramwer ken, waarvoor jaarlijks 225.000 schoven tarwe nodig waren. jaar terug, tarwe bleef het meest verbouwde gewas. Alles gaat als in de dagen van ouds', schreef Isaac Benteijn in 1791. Drie generaties later, omstreeks 1880, kwamen er voor het eerst wel grote veranderin gen. De polders werden 's winters droger en beter begaanbaar. De één na de andere kleiweg werd verhard, bemaling met stoommachines zorgde voor betere ontwatering. Het bouwland verslempte en ver zuurde daardoor minder snel, zodat de braak kon worden afgeschaft. Ook de opkomst van nieuwe kunst meststoffen droeg daaraan bij. De traditionele bemesting van het braakland met stalmest kon achter wege blijven. Boeren pasten hun werkwijze nog verder aan. Ze gingen minder tarwe en koolzaad verbouwen, omdat de graanprijzen daalden en koolzaad veel concurrentie ondervond van de nieuwe brand stof petroleum. Ze schakelden over op suikerbieten, vanwege de opkomende suikerindustrie. In de twintigste eeuw verdween de oude vruchtopvolging definitief van het land. Tarwe is nog steeds een belangrijk gewas, maar neemt niet meer zo'n overheer sende plaats in het bouwplan in als vroeger. Dr. PR. Priester is conserva tor bij de gemeentelijke musea Zierikzee en freelance historicus Een perceel tarwe op Zuid-Beveland in 2010. (Peter Priester.) Twee Zuid-Bevelandse meisjes scheiden omstreeks 1910 'puike terwe' van stof, kaf en kleine korrels ('smal graan') met een wanmo len. Het smal graan werd verkocht, of, als het te slecht was voor menselijke con sumptie, als 'krienselterwe' aan de kippen gevoerd. (Gemeentearchief Goes) Zeeuws Landschap Ook de opbrengst aan tarwestro was bijzonder groot. De hal men waren minstens een meter lang, aanzienlijk langer dus dan Eeuwenlang veranderde er niet veel in deze wijze van boeren. De braak kwam iedere zeven of acht

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2010 | | pagina 9