Met het begrip kunstenaar heb ik niet zoveel. Ik ben meer van gewoon werken, want er moet brood op de plank komen. Misschien heb ik wel een verkeerd beeld van wat een kunstenaar is. Ik zie heel veel mooie dingen, ook moderne uitingen, waarbij ik iets voel. Maar er zijn er ook een heleboel dingen waarbij ik denk: sorry, wat moet ik ermee? Moet het verhaal eromheen indruk maken of raakt het beeld mij? Dat laatste ligt voor mij dichterbij kunst. Op de lagere school was tekenen mijn lievelingsvak. Het is toch een zekere gave. Mijn onderwijzer stimuleerde het gelukkig ook. Ik kom uit een arbeidersgezin en dan was het gebruikelijk dat je naar de ambachtsschool ging. Er kwamen steeds meer opdrachten en van lieverlee ging ik minder werken als huisschilder. In 2000 ben ik zelfstandig illustrator geworden. Mijn fascinatie voor vogels is denk ik al begonnen toen ik als jongetje door een gat in een meidoornhaag naar baltsende kieviten keek. Vanaf mijn elfde trok ik, liefst alleen, de polder in. In de inlagen was het volop genieten. Daar komt al die inspiratie vandaan en mijn belangstelling voor de natuur. Je ontdekt hoe divers de natuur is en hoe alles op elkaar inspeelt. Ik ben een gelovig mens en opgevoed met het scheppingsverhaal. Het zit zo geniaal in elkaar en het is zo fantastisch om te zien. Ik zou de richting timmerman gaan doen. Mijn onderwijzer wees de directeur van de ambachtsschool op mijn tekenwerk en die zei: hij moet voor huisschilder gaan leren, dan kan hij later altijd nog zien. In 1962 ging ik, 15 jaar oud, als huisschilder aan de slag. Lange tijd kwam er niets van tekenen. In 1984 reageerde ik op een oproep van Vogelbescherming, die een illustrator van water- en moerasvogels zocht. Geen van de inzenders werd uitgekozen. Er kwam wel een tentoonstelling. Ik heb toen nieuw werk ingestuurd, want de eerste tekeningen zagen er niet uit. Bijna alles werd verkocht. Dat stimuleerde me erg om verder te gaan. En daarmee kwam ook de vraag op of ik tot mijn 65ste huisschilder wilde blijven? Nee dus, in elk geval niet alleen maar. Met wat geluk werd mijn teken- en kunstschilder werk meer en meer ook gewoon werk. Via een galeriehouder in Kamperland kwam ik bij het Zeeuws Biologisch Museum binnen, waar ik mee mocht doen met wintertentoonstellingen. Ook kreeg ik er een zomerexpositie. Chiel Jacobusse van Het Zeeuwse Landschap zag mijn werk wel zitten. Mijn eerste opdracht was een poster over de vogels van Saeftinghe. De PZC begon in 1998 met de bijlage Buitengebied en ook daarvoor kon ik tekenen. Ik verwonder me over watje in de natuur allemaal ziet. En dan ga ik vanuit mijn geloof terug naar de schepping. Ik werk meestal in aquarel, soms in gemengde technieken. Als ik een tekening maak van bijvoorbeeld een insect, wil ik er ook graag een beschrijving van hebben. Zo weet je of er herkenningspunten zijn waarop je moet letten. Ik werk ook op basis van foto's en voorbeelden. Terwijl ik bezig ben, werk ik mezelf steeds meer in de tekening. Ik heb vooraf een vaag idee en de uitwerking komt al doende. De laatste tijd ben ik ook bezig met olieverf. Grote inspirator is Henk Helmantel. Ik wil iets maken waarvan je zegt: het is mooi. R. Antonisse is journalist en redactielid van Zeeuws Landschap ZEEUWS -5-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2011 | | pagina 5