DEKZAND
TERUG IN DE WERKELIJKHEID
een labyrint van op de grond en op elkaar liggende
boomstammen, waarover je kunt klauteren tot
boven het water.
Tijd om weer droge voeten te halen. We slaan af in
zuidelijke richting en komen aan de voet van het
dekzandgebied op de grens met Vlaanderen. Als we
de zandruggen oplopen wordt de bodem droger.
Bomen die een vruchtbare en vochtige bodem
nodig hebben, zoals de es, zijn we direct kwijt.
Lijsterbes en adelaarsvaren zijn er algemeen.
De soortenrijkdom neemt weer toe, maar wijkt sterk
af van die van het kleigebied. Daarom wordt deze
zoete kersen. Ze houden het op dit kurkdroge
voedselarme zand niet meer uit. Daarvoor in de
plaats groeit er trosvlier en vuilboom. In de vegetatie
vinden we bochtige smele en heideklauwtjesmos.
Op de hoge droge gronden zien ook dennenbossen
met een weelderige ondergroei van varens en slaap-
mossen, het kussentjesmos-dennenbos.
Op een vlak stuk wordt het plotseling wat opener.
De bodem is kennelijk dichtgeslagen want er blijft
wat water op staan. We zien dunne berkjes en een
heideachtige vegetatie met soorten als dopheide en
gagel. U raadt het: we zijn in het zompzegge-
berkenbroek. Dit is ook moerasbos, maar heel
Foto omgeving ook wel het Vlaamse district genoemd.
Beuken-eikenbos, We zijn in het beuken-eikenbos. De grond is matig
SintJansteen vruchtbaar wat goed te zien is aan de forse groei van
(L. Calle) de bomen.
Naar boven toe wordt de bodem voedselarmer en
droger en de bomen kleiner. Anders dan in het
duinzand is het hier kalkarm en het aantal soorten
planten is lager. De plaats van de beuk wordt inge
nomen door de berk. Dit bos heet het berken-
eikenbos. Hogerop laten steeds meer bomen en
struiken verstek gaan. Weg zijn de sleedoorns en
anders dan het Elzenbroek waar we eerst waren.
Vooral de biomassa is een stuk lager. Aan de rand
van de waterplas herinnert een zoom van wilgen
aan de associatie van grauwe wilg uit het kleige
bied. Maar ook nu weer is het bos veel ieler dan het
wilgenmoeras van daar beneden. We staan hier in de
z.g. associatie van geoorde wilg.
In Zeeland heeft natuurlijke bosontwikkeling nooit
veel kans gekregen. Bijna alle vruchtbare klei werd
ZEEUWS -8-LANDSCHAP
