DE PADEN OP OVER DE KOORZANG DER KIKKERS door Rinus Antonisse Met: Ina Meert uit Schoondijke, verpleegkundige bij Zorgsaam. Lid natuurbeschermingsvereniging 't Duumpje, secretaris stichting Dijk- en Krekenbehoud. Gids: René Beijersbergen, medewerker ecologie en projecten stichting Het Zeeuwse Landschap. Waar: de wallen van Retranchement. Pittoresk - daarmee is Retranchement in één woord neergezet. Het is er op een stralende, doordeweekse herfstdag best druk. Vooral dankzij de grijze golf en veel Zuiderburen. Op een terrasje pakken mensen nog gauw wat zonnestralen. Een enkeling maakt een rondje over de wallen. Gegarandeerd de moeite waard, wantje beleeft er natuur, landschap en cultuurhistorie tegelijk, en dat in elk seizoen. Aan het begin van de wandelroute springt een paal met een wiel bovenop meteen in het oog.'Een ooievaarsnest, maar het is nooit bewoond geweest', weet René Beijersbergen.'Ze broeden wel in Sluis, in een fgezaagde boom met een wiel erop. Je kunt ze horen klepperen. Ze komen uit vogelreservaat Het Zwin vandaan.' Foerageren doen ze trouwens wel regel matig. De herfst is niet het seizoen voor uitbundig bloei ende planten. Ina Meert ziet in een weitje alleen wat verschraald geel jacobskruiskruid. De naastgelegen wei, in particulier beheer, heeft alleen gras zonder kleurige accenten. HZL gebruikt geen bestrijdingsmiddelen, waardoor een weel derige plantengroei ontstaat. René geeft aan dat ongeveer 15% van de Nederlandse flora op de wal len aangetroffen wordt. Dat is veel voor zo'n klein gebied. 'Komt dat mede door de begrazing?', vraagt Ina. Een beetje, maar er zijn meer oorzaken', vertelt René. 'Het ligt hier in het zuiden van ons land en het is eerder en langer warm tegen de zuidkant van de wallen. Het is zandig en er is al heel lang sprake van hetzelfde gebruik, waardoor er een enorme zaad- voorraad in de grond zit. En je hebt overgangen van nat en droog'. Ondertussen speurt hij de braamstruiken af; wie weet koestert een boomkikkertje zich in het najaars zonnetje. Het bedreigde diertje (maximaal 4,5 cen timeter, dat 5-6 jaar oud wordt) is hét pronkjuweel van de wallen. In prima camouflagekleuren liggen de kikkers graag in de zon op de bladeren. Nu niet meer. Ondanks het mooie herfstweer zijn ze kennelijk al aan de winterslaap begonnen, veronderstelt René. Jammer, vindt Ina, ze had er graag eens eentje in het echt gezien. De boomkikkers heeft ze wel gehoord tijdens een eerdere wandeling over de wallen. Dat was 's nachts. Door de kwakende mannetjes te tellen, kun je erachter komen hoe groot de populatie is. Dat vergt wel enige oefening, heeft Ina ervaren. 'Ze tellen aan de hand van het geluid kreeg ik niet voor elkaar.'Volgens René - hij is een echte boom kikkerkenner - spreken deskundigen over koorzang. Voor de winterslaap zoeken de kikkers liefst een beetje vochtige hoekjes op. Mensen uit Retranche ment hebben ze ook wel eens tegen het raam zien klimmen, op weg naar een plekje onder het dak. Dankzij zuignapjes aan de poten gaat hen dat goed ZEEUWS -18-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2011 | | pagina 22