0&
Op de middelbare school tekende ik graag, maar
daar bleef het dan ook bij. Verdere aspiraties had ik
toen absoluut nog niet. Na de middelbare school
boerderij, en met bijzondere of grillige luchten.
Soms met een aparte lichtval op het land of in de
lucht. Mijn stijl is over het algemeen realistisch met,
soms door de lichtval, een vleugje surrealisme erin.
Als ik eens iets anders wil schilderen dan een
landschap, wordt het toch vaak weer iets met de
natuur. Ik kan daar niets aan doen, het gebeurt
vanzelf. Het landschap zit in me.'Aan het woord is
Nelly van Nieuwenhuijzen. 'Door de ramen vanuit
mijn woning kijkend, raak ik gefascineerd door de
ruimte, licht, luchten, alles wat zo kenmerkend is
voor Zeeland. Ik woon hier natuurlijk prachtig op
de boerderij bij Lewedorp, midden in het landschap,
weids naar alle kanten.
gaan. Met veel plezier en een flinke dosis lef ben ik
verder gegaan en heb al aquarellerend en werkend
met acryl mezelf deze technieken eigen gemaakt.
Ik ben een echte autodidact. In schildercursussen
had ik niet zo veel zin. Ik wilde en wil niemand in
de buurt hebben als ik bezig ben. Het is mijn eigen
ding. De creaties zijn van mijzelf, daar mag en moet
niemand zich mee bemoeien. Dus ook geen leraar.
Vanaf het prille begin ben ik getroffen door het
Zeeuwse Landschap in al z'n facetten. Dat is in mijn
werk duidelijk terug te zien. Het resultaat is vaak
een vergezicht met een zeer lage horizon, met aan
die horizon een accent, meestal een dak van een
Ik zag, toen ik jong was, alleen maar kunst bij
kennissen van mijn moeder. Kunst was er bij ons
thuis niet bij. Wel bezocht ik toen al musea en
galeries en dat doe ik nog steeds. Jaarlijks ga ik o.a.
een paar keer naar Londen om de belangrijkste
tentoonstellingen in de musea te bezoeken samen
met mijn zoon of mijn man. Ik wil op de hoogte
blijven van wat zich afspeelt in de kunstwereld
en het is goed voor mijn kijkervaring. Ook aan
kunstboeken is bij ons thuis geen gebrek, ik vind het
plezierig ze in te zien en te ontdekken hoe anderen
vorm geven aan hun ideeën. Onbewust zal ik er soms
ook door geïnspireerd kunnen zijn, maar ik zal altijd
trouw blijven aan mijn eigen zienswijze, mijn eigen
ik. Daarom citeer ik dit graag:'Be careful that you do
not write or paint anything that is not your own, that
you don't know in your own soul. (E.Carr)'
Sinds enige tijd leg ik ook de Zeeuwse schorren
vast op doek, maar dan in een totaal andere stijl,
meer abstract. Ook ben ik sinds enkele jaren bezig
vorm te geven aan golfbewegingen in zwart/wit.
Heel fascinerend. Uiteindelijk is Zeeland steeds
weer terug te vinden in mijn werk: schorren, golven,
hoge luchten en horizonten met hier en daar een
boerderij.
ben ik gaan zwerven. Eerst naar Parijs voor een
studie cultuurgeschiedenis aan de Sorbonne en
toen naar Amsterdam, waar ik Frans heb gestudeerd
aan de VU. Daarna ben ik terug in het Zeeuwse
gekomen, getrouwd en op de boerderij van mijn
man bij Lewedorp gaan wonen. In de zeventiger
jaren ben ik voorzichtig begonnen met schilderen
aan de keukentafel. De schilderdoos en papier van
de kinderen was mijn eerste schildersmateriaal.
Mijn man en kinderen reageerden heel enthousiast
op het resultaat en dat gaf mij de moed door te
Jaren geleden ben ik van een oude binnenband van
de tractor 3D-objecten in de vorm van sieraden gaan
maken. Ik had al exposities met mijn aquarellen en
acrylschilderijen in binnen- en buitenland, maar ook
de sieraden kregen die belangstelling. Mijn man
heeft een deel van de oude graanschuur, de zg.
pijzei (piezel in het Zeeuws), verbouwd tot een fraaie
galerie en op die manier heb ik de gelegenheid om
mijn werk thuis in Lewedorp te exposeren, gp
J. van den Boom is redactielid
van Zeeuws Landschap
ZEEUWS
-5-LANDSCHAP
