DE LINIES IN WEST-ZEEUWS-VLAANDEREN PARELS AAN ÉÉN KETTING langs de Brugse Vaart. Aan de oevers van het Coxy- sche en Zwarte Gat lijden ze bloedige nederlagen en druipen af. Na vier maanden geeft Spinola het op, het ontzet van Oostende wordt afgeblazen en het Land van Cadzand is Staats en zal dat blijven. Met Sluis hebben zij bovendien een even goed, zo niet beter bruggenhoofd in Vlaanderen als met Oostende. Prins Maurits versterkt veroverde vestingwerken en bouwt er nieuwe bij. Aldus verstevigt hij zijn positie aan de Vlaamse zijde van de Scheldemonding. De veroverde Spaanse linie langs de Brugse Vaart bij alleen al in West-Zeeuws-Vlaanderen werden zeven plaatsen van de Staats-Spaanse Linies hersteld. Mede met Europees geld werd de verdwenen Olie schans bijna volledig hersteld en in het uitvoerings programma Nationaal Landschap zijn zes Linieloca ties ingericht. Vier daarvan zijn nu in beheer bij Het Zeeuwse Landschap. Zo is op de Marolleschans een picknickplaats gemaakt in een aantrekkelijk land schap: een vrij toegankelijke hoogstamkersengaard aan een hersteld Middeleeuws haventje omzoomd met knotbomen. Van de HansVrieseschans is één van de vier bastions hersteld en opgenomen in een fraai natuurgebiedje dat rond de oude gracht van het fort is ontstaan. Van Fort Nijevelt zijn de contouren uit het Foto's Fort Nassau is meteen als vesting werk herkenbaar, zowel in de sneeuw als in het groen. (M. Decleer, West-Vlaanderen) Oostburg wordt uitgebreid. Op de zuidoever ver schijnt de Nijeveltschans. Iets ten noorden van de vervallen Spaanse schans Ter Hofstede laat Maurits op de oevers van het Zwin een nieuwe verschansing (redoute) opwerpen. Wanneer de Spanjaarden in 1621 na het Twaalfjarig Bestand pogingen ondernemen het Land van Cadzand te heroveren, wordt deze redoute versterkt en krijgt de naam fort Nassau. Iets noordwaarts verrijst fort Oranje. Beide forten worden door twee parallel lopende wallen met elkaar verbonden. Zo ontstaat Retranchement Cadsandria, het huidigeTruuzement. Het fort dient ter bewaking van de scheepvaart op het Zwin en tegen eventuele landingen van Spanjaarden. Rond 1640 wordt met datzelfde doel net ten zuiden van Retranchement Fort Berchem gebouwd. De grote landschappelijke, cultuurhistorische en soms ook ecologische waarde van de Staats-Spaanse Linies, was voor diverse overheden en organisaties reden tot grensoverschrijdende samenwerking om de linies te behouden en beter zichtbaar en beleefbaar te maken. Al 15 jaar wordt geprobeerd van de Staats-Spaanse Linies de befaamde "Parels aan één Ketting" te maken en sinds 2004 wordt er flink aan de weg getimmerd. Er zijn drie grensoverschrijdende samenwerkingspro jecten geweest, museum Het Bolwerk zag het licht en maaiveld opgetild. Een wandelpad op de oever van het Groote Gat voert langs de resten van de schans. Aan het einde van het pad is een vlonderbrug gepland waarmee wandelaars de kreek kunnen oversteken en een rondwandeling mogelijk wordt. Fort Berchem is vrijwel volledig gereconstrueerd en wordt binnenkort voorzien van een ophaalbrug. Dit fort zal ongetwijfeld, net als de Olieschans, spoedig worden bevolkt boom kikkers. Bij Draaibrug ligt een nog onvoltooid stukje van het nieuwe natuurgebied van de Aardenburgse Havenpolder. Daar zal nog dit jaar, met een nieuwe Brusselse subsidie, de Bordeelschans beter zichtbaar worden gemaakt en deel gaan uitmaken van het om metje van Draaibrug. Ook los van de projecten met Europees geld gebeurt er van alles. De vestingwerken van Aardenburg bijvoorbeeld, worden door Het Zeeuwse Landschap beter zichtbaar en toegankelijk gemaakt en vorig jaar nog wist de stichting de Kruisdijkschans aan te kopen, één van de best bewaarde fortificaties in de streek en een waar landschapspareltje. Beetje bij beetje worden de Staats-Spaanse Linies zo een wezenlijk kenmerk van het Zeeuws-Vlaamse Landschap en versterken de diversiteit en aantrekkelijkheid ervan. Ing. HZ. Halfwerk is beleidsmedewerker natuur en land schap bij de Provincie Zeeland en tevens projectleider voor de Staats-Spaanse Linies. ZEEUWS -10-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2012 | | pagina 14