ZEER GEVARIEERD GEBIED moet kiezen loop ik het liefst in een dennenbos. Er is een bepaalde sfeer.' De grond is bezaaid met sporen van herten. 'Is er een kans dat we damher ten zien?', vraagt Wilbert. 'Misschien als we erg stil zijn', voegt hij er hoopvol aan toe. Helaas, het blijft tijdens de wandeling bij spoorzoeken; de herten zelf vertonen zich niet, evenmin als de veel schu were reeën. Wilbert is benieuwd hoeveel herten en reeën er rondlopen. Gerard: 'We streven naar zo'n 80 herten, dat is genoeg voor een gezonde populatie. Er is beheerjacht nodig. Dat doen we zelf, zonder druk om een geweidrager te schieten voor aan de schoorsteen. In de duingebieden op Walcheren zijn ongeveer 150 reeën.' Het Doorndal komt in zicht, doel van de wandeling. Een waardevolle natte duinvallei, gevormd door demping van het oostelijke waterwinningskanaal en het opruimen van een weg. Met veel water en kale zandgrond geknipt voor bijzondere vogels en planten. Het ligt er verstild bij en maakt indruk. 'Dit valt heel goed. Die rechte kanalen trekken mij minder', stelt Wilbert. 'Die zandhopen moeten zeker nog weggehaald worden?, informeert hij, wijzend op twee opvallende'bergjes'aan de rand van de val lei. Mis, het gaat om een stukje cultuurhistorie, licht Gerard toe.'Het is een oude vuurboet, de voorloper van de vuurtoren. Er zit nog een fundering van een wachthuisje.'Ja, reageert Wilbert,'Als je het verhaal erachter weet, moeten ze zeker blijven liggen.' Op de terugweg is te zien hoe onbarmhartig de na tuur kan zijn. Een groep dennen is getroffen door de scheutsterfte; een schimmelziekte die de groei van de bomen blokkeert en ze doodt. Jammer dat de woekerende vogelkers (bijnaam vogelpest) er niet vatbaar voor is. Weer aangekomen bij de duinrand neemt Wilbert zich voor terug te komen om te wandelen. 'Het is heerlijk zo nu en dan de natuur in te gaan en te kijken. Het geeft een bepaalde rust.' Ruimte genoeg, merkt Gerard op.'Er ligt 32 kilome ter pad. In het Vondelpark heb je dat heus niet.' Rinus Antonisse is journalist en redactielid van ZL Duingebied Oranjezon 400 ha) is deel van de Manteling van Walcheren. Stichting Het Zeeuw se Landschap beheert het gebied sinds 2002. Vanaf 1892 was Oranjezon zo'n honderd jaar wa terwingebied voor Middelburg en een deel van het Walcherse platteland. Daarvoor zijn destijds enkele rechte open infiltratiekanalen gegraven. Water wordt er nu nog alleen in noodsituaties gewonnen. Wel worden dagelijks dertig bronnen een half uurtje op hun werking getest. In 2004 is Oranjezon uitgebreid met de polders Oranjebosch en Beekshoek. Door herinrichting is een natuurlijker overgang in de duinzoom ontstaan. Het gevarieerde gebied biedt vanaf de zee richting land: strand, duinen, struwelen, duingrasland, naaldbos en loofbos. Bijgevolg vindt men er veel planten en dieren. In Oranjezon kan volop gewandeld worden op vijf verschillende wandelroutes, die zijn aange duid met paaltjes. Twee routes leiden langs de uitkijktoren. Bij de hoofdingang zijn dagkaarten te koop, a 1 p.p. Donateurs van HZL en hun huisgenoten hebben gratis toegang. Honden zijn niet toegestaan. Foto links Een poel in de duinen bij Oranje zon (C. Jacobusse) Foto rechts Het Doorndal (C. Jacobusse) Foto boven De reusachtige uitkijktoren van waaraf je kunt genieten van een weids uitzicht. (C. van de Kreeke- Abrahamse) ZEEUWS -19-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2012 | | pagina 27