Afgelopen winter verkreeg Terra Maris het skelet
van een kleine zilverreiger. Een sierlijk dier, met
opzet in zo'n houding geplaatst dat het een mooi
bij elkaar horende twee-eenheid vormt met een
al in de collectie aanwezig opgezet exemplaar.
Het skelet is opgebouwd door Wouter van Gestel,
docent biologie in Alphen aan de Rijn en ook
werkzaam bij de Universiteit Wageningen. Hij
heeft het in twee dagen vakkundig in elkaar gezet,
tijdens het prepareerweekend dat in maart in het
museum werd gehouden. Het prepareerweekend,
waar diverse preparateurs hun vakmanschap
aan het publiek tonen, begint al een traditie te
worden. Dit jaar was de vijfde keer dat het werd
georganiseerd. Interessant voor het publiek, en de
collectie van Terra Maris vaart er bovendien ook
nog eens wel bij.
Beide objecten tonen de kleine zilverreiger in een
actieve houding: op zoek naar voedsel. Kleine
zilverreigers foerageren graag in ondiep water,
waar ze jagen op kleine visjes, amfibieën, wormen,
slakken en insectenlarven. In Nederland zijn kleine
zilverreigers vooral te vinden in de Zuid-Hollandse
en Zeeuwse delta. De soort gedijt in waterrijke
milieus en is in Zeeland te zien in schorkreken,
zoute inlagen en langs de randen van slikplaten en
meren. Maar je kunt ze ook af en toe gewoon in een
polderslootje zien staan.
Over de aantalsontwikkeling van de kleine zilverreiger
is een positief verhaal te vertellen. Waarschijnlijk was
de soort in de Middeleeuwen talrijk in Noordwest
Europa maar liepen de aantallen terug in de eeuwen
daarna, door bejaging en mogelijk ook door het kouder
worden van het klimaat (tijdens de'kleine ijstijd', van
de 16e tot halverwege de 19e eeuw). De doodsteek
kwam in de 19e eeuw toen het voor dames mode
werd om bosjes veren van zilverreigers als versiering
in het kapsel te dragen. Dat leidde tot het massaal
bejagen en uitroeien van de soort in het noordelijk
deel van zijn verspreidingsgebied. Rond 1950 was de
kleine zilverreiger teruggedrongen tot leefgebieden
in Zuid-Europa. Door beschermingsmaatregelen is die
negatieve trend omgebogen. Vanuit Frankrijk is de
kleine zilverreiger in de 90'er jaren weer teruggekomen
in Nederland. Jaarlijks verblijven er nu enkele
honderden exemplaren in ons land. Niet alleen in
het Deltagebied, maar ook op de Waddeneilanden.
Sinds ongeveer het jaar 2000 broeden er ook weer
(kleine) aantallen zilverreigers, opnieuw vooral in het
Deltagebied. De vooruitzichten voor deze mooie,
sierlijke vogel zijn niet slecht. Door de aanleg van
nieuwe, natte natuurgebieden en vernatting van
bestaande natuurgebieden, zijn nieuwe leefgebieden
gecreëerd die wachten op vestiging van de kleine
zilverreiger.
Marten Hemminga
Foto
Twee geprepareerde
zilverreigers.
(M. Hemminga)
ZEEUWS
-21-LANDSCHAP
