'Natuur dichtbij mensen' is één varf de slogans van Het Zeeuwse Landschap.
We proberen onze natuurgebieden zo in te richten dat er gelegenheid is de aanwezige
"«"natuur te beleven, bijvoorbeeld met vogelkijkhutten, informatieborden, of de aanleg
van wandelpaden. Maar soms zou een tandje minder wenselijk zijn.
door Wannes Casteïijns
Foto
Kuiken van dwerg-
stem. (C. Jacobusse)
Foto
Bontbekplevier.
(C. Jacobusse)
Natuur heeft zelf geen stem en is machteloos te
genover de mens wanneer die het op haar gemunt
heeft. Maar met haar schoonheid kan de natuur
mensen voor zich winnen. De beste manier daar
voor is ze de natuur te laten beleven. Als Zeeuwse
natuurorganisatie zien we het als onze taak daar
ruimte voor te bieden. En als de natuur dan zelf
toch onvoldoende overtuigt, dan geven wij haar
een stem. Soms met succes. Zo hebben natuuror
ganisaties ervoor gezorgd dat moerasnatuur in de
lift zit. Maar als natuurgebied beheerde weidevo-
gelgebieden vergaat het minder goed. De achter
uitgang is weliswaar veel beperkter dan daarbui
ten, maar blijkt moeilijk te stoppen, vooral door
een optelsom van externe invloeden. Zeeland
heeft nog een belangrijk biotoop dat weliswaar
velen bekoort, maar zelden wordt beschouwd als
natuurgebied: het strand. Dat biotoop verdient
meer aandacht.
DE SOORTEN VAN HET STRAND
Het strand, wat kun je daar dan verdringen? Hier
zijn toch geen zeeleguanen of ei-leggende zee
schildpadden? Klopt, maar wij hebben ei-leggende
dwergsterns, kluten, strand- en bontbekplevieren!
Stuk voor stuk pronksoorten. Vogels die op dyna
mische plaatsen leven waar planten niet eens kun
nen groeien wegens te sterke invloed van zee en
wind. Zij leggen hun eitjes als echte pioniers in het
kale zand of op een schelpenbankje. De strand-
plevier is misschien wel de meest Zeeuwse soort.
Momenteel broeden er in de zuidelijke delta onge
veer 40 paren. Maar het gaat niet goed met deze
soort. Midden jaren zeventig waren er nog zo'n
800 paren in Nederland tegenover, zo'n 400 begin
jaren negentig en zo'n 200 nu. De tweede helft
van de inzinking heeft zich vooral in de zuidelijke
delta afgespeeld; begin jaren negentig bezat de
zuidelijke delta nog zo'n 75% van de Nederlandse
populatie, nu is dat nog maar een kwart. Deze
achteruitgang is alleen te stoppen door de soort
op de juiste plaatsen ruimte te bieden. Het creëren
van kleine groene stranden en stukken zeedijk met
100% rust zou perspectief bieden. In Zeeland heb
ben we 650 kilometer kust, waarvan ongeveer 10%
-LANDSCHAP
ZEEUWS
