CHRIS DE GROOT:
AFNEMENDE AFFECTIE
kasteel in gebruik was als bejaardentehuis en de be
woners last hadden van de kwakende groene kikkers.
De karpers losten dat probleem op, maar veroorzaak
ten dus een nieuw probleem. Ze vermenigvuldigden
zich snel en foerageerden in de dikke modderlaag op
de bodem. Om de karperstand te beperken werden
met behulp van een zegen en later met elektrisch
vistuig, zo'n 3000 kilo karper weggevist. Voor blij
vend succes zorgde het niet want binnen een paar
maanden was het aantal karpers weer even groot als
voorheen. Het was dweilen met de kraan open'.
Ron herinnert zich dat de baron als eerste met een
cadeau kwam toen duidelijk werd dat hij van functie
zou veranderen en concludeert dat'verschillen van
inzicht de goede verhoudingen uiteindelijk nooit in
de weg hebben gestaan'.
Chris de Groot was dagelijks beheerder van 1989
tot 2005. In die zestien jaar heeft hij veel ontwik
kelingen meegemaakt. Hij somt onder meer op:
verbreding van de Koudekerkse weg, een groot
schalig baggerproject in de vijvers, vernieuwing
van de boogbrug en de ontwikkelingen omtrent de
Tuin van Zeeland en de daarmee gepaard gaande
wisseling van pachters. En last but not least, de
overdracht van het bestuur. De oude garde werd
vervangen door een jongere lichting wat volgens
Chris wellicht de meest ingrijpende verandering
was. Enerzijds zorgt nieuw bloed voor een frisse
wind, maar de nieuwe generatie was minder
begaan met het landgoed. De affectie die de oude
generatie kenmerkte, ontbrak bij de nieuwe. Waar
de baron altijd mee ging blessen als er weer een
dunning voor de deur stond, bemoeide de nieuwe
garde zich niet actief met het beheer. Chris herin
nert zich 'Meneer Anton' liep altijd in een drafje drie
passen vooruit, om toch vooral maar te zorgen dat
zoveel mogelijk eiken gespaard bleven. 'Voor eiken
moest alles wijken'.
Natuurlijk waren er met de oude garde soms ook
verschillen van inzicht, beaamt ook Chris. Maar er
was wederzijds veel goodwill. Hij roemt de goede
verhoudingen met het toenmalige bestuur.'Bij
Mevrouw Sobels heb ik menig kopje thee gedron
ken en nog altijd stuurt ze een kaartje met Nieuw
jaar. Toen ik na een keeloperatie uit het ziekenhuis
kwam, stond de baron, nog vóór de eerste col
lega's, al bij mijn bed met een kistje mandarijnen'.
Maar met twee of meer kapiteins op één schip was
het soms wel een beetje schipperen, zeker toen
naast de familie, ook de bewonersgroep onder
leiding van de familie De Haas zich met het reilen
en zeilen bezig hield. 'Maar we vonden elkaar in het
belang van Ter Hooge'.
Foto
Kasteel Ter Hooge.
(C. Jacobusse)
ZEEUWS -17-LANDSCHAP
