j».
-
Lepelaars vissend
(op o.a. brakwater
grondels en jonge
platvis) in de Wester-
schelde, vandaag de
dag gelukkig weer
een vertrouwd beeld
in de nazomer. (C.
Jacobusse
De geulen van
Saeftinghe, perfecte
kraam- en kinder
kamer voor verschil
lende vissoorten.
(C. Jacobusse)
exemplaar dat werd gevangen nabij Temse. Een
andere soort die steeds vaker wordt waargeno
men is de zeeforel. Dit jaar is zelfs een volwas
sen exemplaar nabij Kluisbergen (ca. 40 km ten
zuiden van Gent) in de Schelde waargenomen.
De vistrap te Oudenaarde zorgt er mede voor
dat trekvissen nu tot diep in Vlaanderen en zelfs
Wallonië kunnen zwemmen. Het is wellicht wat
prematuur, maar misschien is de Westerschelde,
of beter het Schelde-estuarium, wel op weg een
viswalhalla te worden.
P. Calle is medewerker bij de afdeling Ecologie en
kwaliteitszorg van stichting Het Zeeuwse Landschap
en coördinator van de Zeeuwse visatlas.
Er zijn talloze verwijzingen terug te vinden over de
vissen van de Schelde. Een mooi voorbeeld is dat
van de heilige Amelberga van Temse (a.d. 772). Zij
stamde uit het huis der Pippiniden en werd door
haar tante Landrada opgevoed in het klooster van
Munsterbilzen (daarom ook soms Amalberga van
Munsterbilzen genoemd). Zij werd ten huwelijk
gevraagd door Karei Martel maar weigerde en
vluchtte naar Mater, Oudenaarde. Volgens haar
vita zou haar aanbidder haar arm hebben gebro
ken. Vanaf de optekening van de 11e eeuwse vita
worden aan Amelberga enkele wonderen verbon
den. Zij zou mensen gered hebben van reusach
tige vissen die opstegen uit de Zenne te Vilvoorde
en later ook uit de Schelde te Temse. Een grote
vis zou haar hebben
aangeboden haar
op zijn rug over de
Schelde te brengen.
Na haar overlijden,
voer haar kist op het
water zonder roeiers,
onder begeleiding
van gelijkaardige
reusachtige vissen.
In de iconografie is
haar attribuut dan
ook een reusachtige
vis (volgens jongere
tradities zou dit een
steur zijn, bron:
wikipedia).
55f
ZEEUWS -18-LANDSCHAP
