W DE PADEN OP... DE VAN 'T HOFFWEG wc ii m, 14 mk "b 1 fLlgrlt I fl 1 H scl ge f®l ,y ara NATUUR DICHTBIJ HUIS door Carolien van de Kreeke-Abrahamse Met: Wim van Sparrentak en zijn dochters Marsha en Kirsten, inwoners van Sint Laurens. Erwin Put, terreinmedewerker district Noord, voornamelijk werkzaam in de regio Walcheren. B Natuurgebied Van 't Hoffweg, ten oosten van Sint Laurens. Dit gebied maakt deel uit van het grotere weidevogelgebied waaraan op de volgende pagina's aandacht wordt besteed. hii de sp ga ee 'W vr; de se oc ga ze ro 'fli Foto Klaar voor de start. (C. van de Kreeke- Abrahamse) Foto \Ne hebben een spoor! (C. van de Kreeke-Abrahamse) Erwin voldoet helemaal aan de verwachting van Marsha en Kirsten van Sparrentak: groene jas en broek, laarzen, een bruine muts op z'n hoofd en een verrekijker om z'n nek. Ze ontmoeten hem bij natuurgebied Van 't Hoffweg, nog geen kilometer van hun huis in Sint Laurens vandaan. De meiden zijn helemaal voorbereid met laarzen aan en een ver rekijker op zak. In de natuur banjeren doen ze bijna ieder weekend, met papa Wim en mama Evelien. 'Ja, laarzen zijn wel nodig', vertelt Erwin. 'Want dit gebied is erg nat. Niet alleen nu, na de regen van afgelopen maanden, maar ook in drogere tijden proberen we het hier nat te houden. Erwin vertelt dat hiervoor het'peil is opgezet.'Dat betekent dat het waterpeil in dit gebied hoger is dan in de naast- In het laaggelegen middengebied van Walcheren, boven Middelburg, ligt de Van 't Hoffweg. Dit natuur gebiedje heeft HZL grotendeels van Rijkswaterstaat verkregen ter compensatie van het verlies aan land schapswaarden op Walcheren door de aanleg van de nieuwe rijksweg N57. Het gebied bestaat uit een klein bos met omliggend grasland. Er loopt een pad naar de achterzijde van het bosje, waar een rustplek is met picknickbanken. De brug met stenen duiker eronder, zijn onlangs gerestaureerd. Het pad en de rustplek zijn toegankelijk en bieden goed uitzicht op het gebied. ZEEUWS gelegen akkers. Boeren houden niet van nat land, maar de weidevogels in het voorjaar en de ganzen die er nu verblijven wel. Het valt Wim inderdaad op dat het water in de naastgelegen sloot wel een meter lager staat dan in het bochtige water in het gebied. Hij vraagt waarom het water zo door het gebied slin gert? 'We hebben hier de situatie van vroeger terug gebracht', antwoordt Erwin.'Dus geen rechte strakke sloot, maar een kronkelende loop met geleidelijk in het landschap overgaande oevers.' De verrekijker komt goed van pas, want er zitten veel ganzen. Na het bestuderen van de zoekkaart, herkent Marsha de zwarte hals met witte kop van de brand- ganzen.'Goed gezien',zegt Erwin.'Zezitten hierin de winter, maar steeds vaker blijven ze ook in de zomer s/ NDSOWAI»

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2014 | | pagina 16