7b b*
Het is een genot om de Zeeuwse luchten vast te
leggen, de zee, de stranden en de duinen op de
Kop van Schouwen. Mijn favoriete plekjes zijn het
strand van Westenschouwen, de duinovergan
gen bij de vuurtoren, de Koudekerkse Inlaag bij
de Plompe Toren en het heleTureluurgebied. De
ruimte en de rust die je op Schouwen vindt is gran
dioos. Ik schilder (in zo verre het weer het toelaat)
op locatie en heb dan mijn schildersspullen op de
rug of in het fietskarretje op weg naar de schilder-
plek. De spontaniteit van het'vangen'van licht kan
eigenlijk alleen in de natuur. Hooguit werk ik het
laatste stukje van het schilderij uit in mijn atelier.
Het schilderij schiet altijd te kort om de ervaring
Ml Ik ben een laatbloeier. Tijdens de aanloop voor
een andere studie ontdekte ik pas dat tekenen
en schilderen mijn grootste passie was. In Aus-
tin (Amerika), waar ik toen woonde, was echter
geen passende opleiding. Maar gelukkig mocht ik
van mijn ouders naar Groningen om daar aan de
Kunstacademie te gaan studeren.
Al van jongs af aan heb ik een sterke binding met
de natuur en met Schouwen-Duiveland gehad.
Tijdens onze bezoeken aan Nederland bezochten
we altijd Schouwen, omdat dat de vaste ontmoe
tingsplaats van de familie was. Toen ik tijdens mijn
opleiding besloot dat ik landschapsschilder wilden
worden en ontdekte dat de kustgebieden mijn
grootste inspiratie waren, was vestiging op Schou
wen een logische stap. Het landschap met de zee,
z'n stranden en duinen, de polders en inlagen: het
boeide mij allemaal enorm. Dat wilde ik op het
schilderdoek vastleggen, ook al moest ik daardoor
van een minimaal inkomen leven.
Ik heb ook wel in het buitenland geschilderd,
maar het licht in Zeeland is vrij uniek en lijkt wel
lichter... Misschien komt het door de omringende
zee, die het weerkaatst en intensiveert. Nergens
in Nederland is het licht zo licht als in Zeeland.
Overigens, je ziet zelden een persoon op mijn
schilderijen. Ik ben het liefst alleen in de natuur en
probeer vroeg in de ochtend te schilderen voordat
er teveel mensen rond lopen. Ik wil dan alleen
zijn met alle aspecten van de schepping van de
natuur. Ik wil me vrij kunnen voelen in mijn ontzag
voor die natuur.
Schilderij op p. 4
Paalhoofd op het
strand
Duinen
Klaprozen
van verwondering over het licht en de natuur
goed weer te geven. Dat is vaak frustrerend, ook
omdat de momenten van het kunnen registreren
zo kort zijn en snel veranderen. Denk maar aan een
zonsondergang of steeds wisselende wolken. Het
is een uitdaging de spontaniteit en verwondering
van een kind te herontdekken in het ZIEN en dat
te combineren met je (hopelijk) eigen groeiende
ervaring en techniek. Als volwassene ben je vaak
zo druk bezig en bezorgd over dingen dat je niet
in staat bent te mijmeren en je te verwonderen.
Terwijl ik vind dat het schilderen juist daar uit voort
moet komen'.
J. van den Boom is redactielid van
ZEEUWSLANDSCHAP
Hetty schilderend
in de duinen
Hetty de Wette (Huizen, 1957) verhuisde met haar
ouders op 5-jarige leeftijd naar Austin (Texas).
In 1977 keerde ze terug naar Nederland om te
gaan studeren aan de afdeling'Vrije Kunst'van
de Kunstacademie Minerva in Groningen. Na haar
studie verhuisde zij naar de Kop van Schouwen,
waar zij ook haar atelier heeft.
Een overzicht van Hetty's werk is vastgelegd in
een prachtig 96 pagina's groot full color boekwerk.
Hetty schildert ook vaak in opdracht. Voor meer
informatie, kijk op www.hettydewette.com.
ZEEUWS
-5-LANDSCHAP
