DE PADEN OP.
door Carolien van de Kreeke
MarianneAllaartu
man Sjaak. Mariam
woonden op de Kr
Marianne kwam er
Fred Schenk, distrii
Vlaanderen (en be\
Foto
Gasten en gids voor
de Kruisdijkschans.
(C. van de Kreeke)
Marianne Allaart en haar man Sjaak treffen Fred
Schenk op de Kruisdijkschans. Toen ze elkaar
vorige keer spraken, zegden ze een foto toe, die
bij Marianne's moeder in de kamer hangt. De
foto wordt uitvoerig bestudeerd. Fred vindt hem
prachtig en maakt er meteen een foto van.
Marianne's moeder, Suzanne Focke is op de Kruis
dijkschans geboren. Toen ze trouwde, vertrok Ma
rianne's moeder van de boerderij. Later bleek het
een heerlijke plek voor de kleinkinderen. 'Opoe en
opa noemde ik m'n grootouders', vertelt Mari
anne. Haar tante woonde met haar twee dochters
ook op de Kruisdijkschans. 'Dat zijn mijn nichtjes
Elly en Sonja. Ze zijn maar een paar jaar ouder
dan ik. Ik kon goed met ze opschieten. Ik logeer
de dan ook bijna ieder weekend op de Kruisdijk
schans. Kijk, daar, achter het linker dakraampje is
de'voute', dat was mijn slaapkamer.'
'Ik ben enorm blij, dat het zo mooi geworden is!
Toen m'n grootouders de Kruisdijkschans ver
kochten en het in verval raakte, deed me dat
pijn. Maar nu is het weer fijn hier te komen. Het
Zeeuwse Landschap heeft de Kruisdijkschans in
glorie hersteld, met respect voor het verleden.
En met aandacht voor alles wat groeit en bloeit.
Hoor toch eens, hoeveel soorten vogels hier
zingen.'
Marianne heeft heel fijne herinneringen aan de
Kruisdijkschans.'M'n grootouders waren ruimhar
tige mensen, iedereen was welkom. Ze hadden
een boerenbedrijf en werkten hard. Opa was vaak
op het land, met z'n paard Mina. Dat was zo mak
kelijk; soms kwam ze aan het einde van de dag
gewoon zelf naar huis. En er waren twee koeien,
Elly en Bertha. Die zorgden voor de melk en boter.'
De buitenwal rondom de Kruisdijkschans is een
vrij toegankelijk wandelpad. Terwijl we er wan
delen, attendeert Fred ons op de eerste blaadjes
van de bijenorchis. 'Let op, niet op staan. Ja, ik
zal er de volgende keer omheen maaien, zodat
bezoekers bij het wandelen van dit pad niet de
zeldzame plantjes vertrappen.' Het gras rondom
de schans heeft te lijden gehad in de jaren dat er
niets mee gedaan werd. Daarom wordt het nu als
hooiland beheerd. 'Plantjes zoals deze pinkster
bloem krijgen dan ruimte zich te vestigen', vertelt
Fred, terwijl hij een lila gekleurd plantje aanwijst.
Marianne vindt het gekraai van de haan echt bij
deze omgeving horen.'De kippen lopen op dezelf
de plek als vroeger. En in het linker gedeelte van
dat hok zat destijds een varken.' Even later pas
seren we de twee oude perenbomen. Die moeten
er in Marianne's jeugd ook al gestaan hebben. 'Ja,
appels en peren waren er volop. En beiers, kruis-
ZEEUWS -26-LANDSCHAP
