Thuis werk ik dit vaak uit. Er staat van alles in mijn dummy's: stillevens, landschappen, boerderijen, vergezichten, personen, modellen en maritieme tekeningen. Inmiddels al een serie van veertien volle schetsboeken (met meer dan 1500 pagina's), waaruit ik altijd weer kan putten. Ik heb veel aspecten van het Verdronken Land van Saeftinghe verbeeld, de platen, de geulen, de schor ren en de dijk. Ik heb het Axelse Bos geschilderd, maar ook de oevers van de Westerschelde, zoals de haventjes van Paal of Walsoorden. Ik heb vooral het Zeeuws-Vlaamse landschap veelvuldig vastgelegd en dat blijft mij steeds weer boeien. Ik heb gewerkt in de havens, bij de boerderijen bij Drieweg en de Otheense Kreek, nabij Lunters Hoek langs de Nieu we Zeedijk of bij de bossen bij de Heikant, Clinge of de Braakman, de altijd sfeervolle polders rond Aardenburg tot aan Cadzand-Bad en het Zwin toe. Het Kanaal van Terneuzen naar Gent met de mooie plekjes rondom de Oude Suis bij Sas Van Gent zijn magnifiek. Tijdens het schetsen en schilderen ervaar ik vaak het'Zwitserlevengevoel'. Het is voor mij eindeloos genieten. Ik ben dus gelukkig met de keuzes, die ik heb gemaakt. Als ik bezig ben kom ik helemaal tot rust, en ga volkomen op in mijn eigen wereld. De meeste inspiratie vind ik in de natuur rondom me. Zien wat er om mij heen en wat er op papier ontstaat. Overigens, het wordt nooit zoals ik het in mijn hoofd had, je legt je norm steeds hoger. Mijn beste werk moet altijd weer mijn volgende werk worden. Ik blijf er altijd van overtuigd dat mijn volgende werk mijn gevoelservaring nog dichter zal benaderen. Na ruim elf jaar teken- en schilderlessen te hebben gegeven in m'n eigen atelier, werk ik de laatste acht jaar, behoudens uiteraard aan mijn eigen werk, vaak aan maritieme opdrachten. Regelmatig schilder ik in opdracht havenscènes en afbeeldingen van sche pen. Maar toch, nu ik gepensioneerd ben, wil ik weer meer de natuur in. Mezelf meer onthaasten en rust vinden in het schilderen van dat wat me boeit in het landschap. Meer in mijn eigen tempo de natuur schilderen zonder dat er een deadline achter zit. J. van den Boom is redactielid van ZEEUWSLANDSCHAP Links Kreek bij Luntershoek Links onder Schets in het Clingse bos Onder Langs de Drieweg Terneuzen De natuur om me heen heeft mij altijd geboeid. Een klein detail in het landschap kan aanleiding zijn om tot een nieuw werk te komen. Een bepaalde vorm, lichtinval, kleur, de luchtsoms is het een snelle schets op papier, maar het kan ook een minutieus uitgewerkte tekening zijn. Ik schets dat meestal in mijn dummy, een onbedrukt boek uit de boek handel, dat ik als schetsboek gebruik. Daar zet ik mijn gedachten, notities en schetsen in. Soms met een fïneliner, soms al deels uitgewerkt in aquarel. Uk Tekenen en schilderen zat er bij mij al vroeg in. Toen ik klein was, zat ik thuis aan de keukentafel al zeer geconcentreerd te schetsen. Van mijn ouders moest ik eerst een degelijk beroep leren, daarna mocht ik mijn eigen zin gaan doen. Na mijn stu die als chemisch analist, heb ik eerst in Den Haag en Rotterdam gewerkt en in 1971 ben ik bij Dow Benelux in Terneuzen aan de slag gegaan. Maar van jongs af aan had ik de drang om te tekenen en te schilderen. Daarom ben ik In de avonduren teken- en schildercursussen gaan volgen, o.a. aan de'Stedelijke Academie voor Schone Kunsten'te Sint-Niklaas in België. Over een periode van veertien jaar heb ik daar alle bestaande teken-, grafische- en schildertechnieken bestudeerd. Uiteindelijk bleek de eigenzinnige aquareltechniek mij het meest uit te dagen. Nadat onze kinderen in 1993 het grootste deel van hun opleiding achter de rug hadden, heb ik in overleg met mijn vrouw, heel bewust gekozen voor het risicovolle bestaan van voltijds landschaps- en maritiem tekenaar en schilder. ZEEUWS -

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2014 | | pagina 7