van Terra Maris
UIT Di COLLECTIE
Foto
Opgezette das
(M. Walhout)
Sinds kort bevindt zich in de collectie van Terra
Maris een fraai opgezette das. Dassen zijn de
grootste marterachtigen die in Nederland
in het wild voorkomen. Ze worden zo'n 70-
80 cm groot (de staart niet meegerekend)
en kunnen tot wel 17 kg zwaar worden.
Kleinere vertegenwoordigers zijn de boom- en
steenmarter, bunzing, hermelijn en wezel.
Je ziet zelden een das. Allereerst omdat ze
bepaald niet algemeen zijn in ons land (hoewel
de aantallen toenemen), maar ook omdat het
nachtdieren zijn. Overdag blijven ze in hun hol
(bij dassen heet dat een burcht) en pas als het
donker wordt, trekken ze erop uit, op zoek naar
voedsel. De das is niet kieskeurig. Hij eet zo
ongeveer alles wat in zijn bek past kun je zeggen:
regenwormen, insectenlarven, kevers, slakken,
amfibieën, muizen en allerlei plantaardig voedsel
zoals vruchten, noten, granen en klaver. Ook
eieren en aas versmaadt hij niet.
De dieren blijven meestal hun hele leven bij
dezelfde burcht, maar soms verlaten ze hun
vertrouwde plek en gaan zwerven. Ze sluiten zich
dan aan bij de woongroep van een andere burcht
of vinden een woonplek voor zichzelf. De das in
de collectie van Terra Maris was vermoedelijk zo'n
zwerver.
Stefan Haaij, medewerker van Het Zeeuwse
Landschap vond het dode dier in februari
2013 vlak bij de Philipsdam. De das was daar
aangereden en had dat niet overleefd. De
vondst van het dier op Zeeuws grondgebied
is opmerkelijk, omdat al tientallen jaren geen
levende das in Zeeland is waargenomen. Het dier
(een jong vrouwtje) is inwendig bekeken en bleek
goed gevoed met zo'n 100 regenwormen in haar
maag, en met flinke vetreserves. Vermoedelijk
is deze das afgedwaald uit West-Brabant, waar
bewoonde dassenburchten zijn. Het is bekend
dat dassen grote afstanden kunnen afleggen,
dus is een dwaalgast uit het oosten niet
onwaarschijnlijk.
Dassen kwamen tot in de jaren '70 van de
vorige eeuw voor in Oost-Zeeuws-Vlaanderen.
In Sint Philipsland werd nooit eerder een das
gezien, al zou in de jaren '80 eenmaal een das
zijn waargenomen in de Slikken van de Heen.
Of'onze das'een voorteken is van hernieuwde
vestiging van de soort in Zeeland, is zeer de
vraag. De omstandigheden voor vestiging zijn
niet specifiek verbeterd, terwijl het verkeer -de
belangrijkste doodsoorzaak voor de das- alleen
maar drukker is geworden. Wellicht moeten we
het voor de waarneming van een das daarom
voorlopig doen met het opgezette exemplaar in
de expositie van Terra Maris...
Marten Hemminga
-LANDSCHAP
