r
Yersekse Moer bij
de Eversweg)
Vanwege het weergeven van die grote lijn van mijn
landschappen schilder ik weinig details, dus vind je
nauwelijks mensen of dieren op mijn doeken. Aan
details heb ik een hekel. Ik heb vaak geschilderd in
de polder bij Nisse, de Schaapskooi, bij Lewedorp
in de Oude Kraaijertpolder of bij 's-Heerenhoek,
de Kraaijertsedijk richting Ovezande. Maar ook de
inlagen en de Yersekse Moer heb ik vastgelegd op
doek. Enfin, er zijn nog zoveel mooie plekjes om te
schilderen, maar dat zal me toch niet meer lukken.
Mens en natuur hebben elkaar gemaakt, maar
«Mp
f
ZEEUWS -5-1]
Ik heb mijn jeugd doorgebracht in Sas van
Gent en ben vanaf mijn middelbareschooltijd met
tekenen bezig geweest. Eerst tekende ik oude
gebouwen, die ik construeerde aan de hand van
allerlei beschrijvingen, en later ook landschappen.
Mijn tekenleraar stimuleerde mij om dit in een
tekenclubje te doen. Thuis vond men dit 'artistieke
gedoe' heel gewoon. Misschien omdat in mijn fami
lie al creatieve schilders en schrijvers voorkwamen.
Tijdens mijn op sociaal gebied en economie
gerichte opleidingen en werk ben ik steeds blijven
tekenen en schilderen. Voordat ik naar de Vrije Aca
demie ging volgde ik schildercursussen bij Gerard
Menken, een veelzijdig artiest in Kloetinge.
Vooral tijdens mijn drukke werk als directeur Jeugd
zorg in Dordrecht en Rotterdam was schilderen een
soort ontvluchting uit mijn werk. Pure ontspanning,
onthaasting was het. Ik had een innerlijke aandrang
om te schilderen en zo mijn hoofd 'leeg'te krijgen.
Na het werk kon ik me dan terugtrekken in de
'verstilling'van de sferen in mijn eigen vertrouwde
landschappen. Ik zoek altijd naar de grote lijnen
van het landschap, want daarin zie je samenhang.
Die lijnen zijn voor mij van groot belang bij het
weergeven hiervan. Ik moet het landschap proeven,
voelen, de zoute lucht ruiken. Het gaat me om de
kleur, het ritme, de compositie van het geheel.
Sinds mijn lessen bij Gerard Menken schilder ik lie
ver de Bevelandse landschappen dan de Walcherse.
De Bevelandse landschappen vind ik opener, weid
ser, groter, puurder en vertrouwder.
vooral de mens maakt veel kapot. Ik probeer met
mijn werk datgene om ons heen vast te leggen en
zo te laten zien dat onze natuur de moeite waard is
om te bewaren.
Ik schilder mijn landschappen het liefst met olie
verf. Met deze techniek kan ik langer doorwerken,
de kleuren lijken speelser en ik ben flexibeler bij het
vastleggen van het onderwerp. Naast landschap
pen schilder ik portretten, ook naar model. Mijn stijl
is voornamelijk verstild figuratief, met een vleugje
abstractie erin. Ik heb onder andere geëxposeerd in
Velp, Middelburg, Breda, Dordrecht en Ellewouts-
dijk. Ik doe dit overigens alleen op uitnodiging. 1^
J. van den Boom is redactielid van zeeuwslandschap
Boerderij tussen
Axei en Spui op de
grens van nachten
ochtend
Bevelandse polder
met dijk, in
augustus
Pagina 4 boven:
In de Oude
Kraaijertpolder
Pagina 4 onder:
Oever Westerschel-
de bij Saeftinghe
