BROEDT DE EERSTE ZEE
ZEEAREND IN D
SE
In 2008 beschreven we in dit magazine hoe de Slikken van de Heen zich van een
schor naar een afwisselend gebied met groot open water, eilanden, moeras, bos en
grazige delen ontwikkelden. Een natuurterrein dat steeds meer begon te lijken op de
Oostvaardersplassen. Qua soorten was het toen echter nog niet zover.
doof Wannes Castelijns
.ANDSCHAP
ZEEUWS -6
Bosontwikkeling gaat
door op de Slikken
van de Heen. Na een
fase met wilgen en
het opkomen van
berken zullen robuus
tere soorten zoals de
eik steeds meer de
overhand krijgen.
(C. Jacobusse)
De roodborsttapuit
is gebaat bij een
afwisselend land
schap, gevormd door
extensieve begrazing.
(C. Jacobusse)
ONTWIKKELING BETEKENT OOK VERLIES
De laatste broedvogelinventarisatie van dit gebied
is in 2014 uitgevoerd, op dezelfde manier als in
2004 en 2008. De ontwikkeling is zo goed te volgen
Een aantal soorten gaat achteruit, namelijk grutto,
kievit, tureluur, scholekster en bontbekplevier. Dit
zijn soorten die in een open landschap broeden en
De Slikken van de Heen heeft voor elk wat wils. Je
kan er 's winters heel veel watervogels zien, dwars
door het gebied wandelen en je kunt hier zomaar
een paar reeën, een groep wilde paarden of Schotse
hooglanders tegenkomen. De paden voeren je
door een afwisselend, halfopen landschap dat zich
met de jaren verder ontwikkelt. De sluiting van de
Philipsdam eindjaren tachtig zette het ecosysteem
op 'reset': afgesloten van getij en zout water. Tot dan
floreerde er een open gebied met kustbroedvogels.
De zandbanken en schorren vielen permanent
droog, de regen ontziltte de bodem. Struweel en
bos kwamen tot ontwikkeling. Als beheerder willen
we weten wat dat voor de natuurwaarden betekent.
Daarom voeren we er net als in alle andere terreinen
af en toe gebiedsdekkende inventarisaties uit.
niet tegen de oprukkende vegetatie kunnen. Temeer
omdat dit gebied de natuurlijke leefomgeving is van
grondpredatoren zoals de vos. De achteruitgang van
deze vogelsoorten is dus volgens verwachting.
STIJGERS
Gelukkig nemen er beduidend meer soorten toe
en er zijn zelfs bijzondere nieuwkomers. De stijgers
vertonen wel verschillen: de ene soort gaat de
laatste jaren harder vooruit dan de andere. De
