Mijn vader was naast tandarts een fervent en fana
tiek kunstschilder. Wat dat betreft heb ik de passie
voor tekenen en schilderen niet van een vreemde.
Overigens is mijn hele, in de zeventiende eeuw uit Italië
gekomen, familie kunstzinnig.
Ik groeide op in Aerdenhout en tekende al op zeer
jonge leeftijd; wat wil je met zo'n schilderende vader.
Zo ontdekte ik al heel vlug de onbegrensde en onbe
kende mogelijkheden bij het schilderen. Ik maakte mijn
vader vaak mee als hij thuis aan het schilderen was en
ik de geur van olieverf opsnoof.
Na de HBS werd ik, na een studieTekenen en Kunst
geschiedenis in Eindhoven, tekenleraar met uiteraard
ook kunstgeschiedenis in mijn lessenpakket. Daarna
soms met deels de afwezigheid van licht, met duister
nis en veel schaduweffecten. Ik hou van het spelen met
licht, de ongereptheid en directheid van de natuur in al
zijn vormen. Het is prachtig om dat te kunnen schilde
ren waar mijn hart naar uitgaat. Het geeft me een grote
mate van bevrediging. De zee en de duinen boeien mij
het meest. De zee is altijd in beweging en het is een
uitdaging om dat op het schilderdoek vast te leggen. Ik
maak veel schetsen van de zee en duinen bij Domburg
of op de Kop van Schouwen. Thuis in ons atelier werk ik
die uit. Ik ben soms, raar genoeg, een toeschouwer bij
mijn schilderen. Ik voeg elementen toe aan mijn com
posities of laat ze juist weg. Soms ben ik verwonderd
over wat onverwacht, niet gepland ontstaat.
Zee 39
«ÜGPI
wilde ik meer zelfstandig zijn en heb ik les gegeven op
diverse plaatsen, waaronder in Engeland.
Daar leerde ik mijn huidige vrouw, Andrea Cook, ken
nen. Zij is architecte en ook een begenadigd kunst
schilder. Nadat we het besluit hadden genomen om in
Nederland een opleidingsinstituut voor kunst en alle
bijbehorende technieken op te zetten, zijn we in 2003
op Tholen terechtgekomen. Het eiland trok ons aan
door enerzijds zijn pittoreske karakter en anderzijds zijn
ligging midden in de Delta met al zijn natuur.
Het schilderen geeft me een innerlijke stilte, tevreden
heid en een mystiek gevoel. Ik verbeeld geen mensen
in mijn schilderijen. Daarmee zou het een apart verhaal
worden; ik wil daardoor niet worden afgeleid. In het
landschap is voor mij meer dan genoeg te ontdekken.
Ik schilder het liefst met veel kleurschakeringen, het
onverwachte. Met sprankelende lichteffecten, maar
Francesco schildert en tekent veelal 'zoekend'
figuratief en geeft, vooral in zijn schilderijen, iets
mystieks weer. Hij heeft, samen met zijn vrouw
Andrea Cook, geëxposeerd in binnen- en buiten
land. In hun atelier aan de Hoogstraat 28 in Tholen
ontvangen zij regelmatig cursisten uit de wijde
omgeving.
Vanaf 1 juni 2016 wordt Francesco's werk circa
drie maanden tentoongesteld in Terra Maris in Oost-
kapelle. Meer weten? Kijk op www.antonietti.nl.
Het geeft de juiste vrijheid aan mijn penseel. Ik werk
vaak aan twee of drie doeken tegelijk. Daardoor kan
ik het gemaakte even laten bezinken en krijg ik er
weer een frisse kijk op voordat ik verder werk.
Meestal zet ik het landschap op in de breedte,
panorama-achtig, zoals je het ook in werkelijkheid
ervaart; met een brede kijk op de natuurlijke ele
menten. Dit in tegenstelling tot de staande portret
ten die ik meestal in opdracht maak. Ook het maken
van etsen, vaak dorps- en stadsgezichten, hoort bij
mijn palet van tekenen en schilderen.
De afwisseling in het toepassen van verschillende
technieken met acryl, olieverf en etsnaald is voor mij
heerlijk, verfrissend en inspirerend, y
J. van den Boom is redactielid van zeeuwslandschap
Zee 11
