*v - ff -■» pp li Ik heb een wat wonderlijke ontwikkeling doorgemaakt tot wat ik nu uiteindelijk ben. Na de lagere school heb ik heel even de koksschool gevolgd en daarna ging ik naar de technische school voor een opleiding als huis- en reclameschilder. Mijn vader was ook huisschilder en mijn oudere halfbroer Jan was toen naast huisschilder ook een zeer verdienstelijke kunstschilder. Jan was mijn grote voorbeeld. Hij leerde mij de fijne kneepjes en de techniek van het schilderen. Op twaalfjarige leeftijd maakte ik mijn eerste olieverfschilderij op linnen. Nadat ik mijn diploma's had gehaald, heb ik nog een blauwe maandag bij'De Porceleyne Fles'in Delft gewerkt. Dit was echt niets voor mij: geconcentreerd stilzitten en niet mogen praten, allerlei priegelwerk schilderen op een bord of vaas. Ik wil bewegen, ik heb ruimte rondom mij nodig. Daarom ben ik mijn broer achterna gegaan. Jan was al eerder naar Zeeland verhuisd. We gingen in Wemeldinge wonen. In die tijd had een aantal kunstenaars zich daar gevestigd en stond het dorp als artistiek bekend. Compleet van de kunst leven kon ik nog niet en ik moest dus bijklussen om het brood op de plank te verdienen. Ik werkte als huisschilder, in de mossel-en oestersectoren als'spuiter'bij de gymnastiektoestellenfabriek'De Schelde'. Zodra ik even wat vrije tijd had, was ik buiten aan het schilderen. Ik ontdekte de haventjes, de oesterputten in Yerseke en uiteraard ook de Oosterschelde met haar weidse uitzichten. Prachtig om dat alles in beeld te brengen. maar een fatsoenlijk vak, dan heb je altijd werk." Met mij is het dus toch goed gekomen. Ik had na 33 jaar mijn ideaal bereikt! Ik was ondertussen getrouwd en in 1980 verhuisden we naar Goes en in 1996 naar 's-Heer Arendskerke. In die periode schilderde ik veel in de Zak van Zuid-Beveland.Toen ik later mee mocht doen aan de Domburgse Schildersweek, merkte ik dat ik door het vaak buiten schilderen veel had geleerd. Via Wolphaartsdijk en een galerie op de boulevard van Vlissingen zijn we uiteindelijk neergestreken in een mooi, oud pandje aan de Rouaanse Kaai in Middelburg. Vanaf die tijd heb ik veel geschilderd op Walcheren met zijn prachtige stranden en een zee die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat er telkens weer anders uitziet. Wisselende kleuren en andere lichten, soms met wild Golvenstudie Pagina 4 boven: Schenge2 De Poel in de winter -»• Van lieverlee schilderde ik ook veel buiten in de natuur in Reimerswaal. Ook stillevens maken van allerlei in de natuur gevonden materiaal vond ik geweldig. We gingen 's zomers vaak met een campertje naar Frankrijk, waar ik graag de imponerende landschappen op het schilderslinnen vastlegde. Mijn eerste expositie had ik in 1979 in het Lunchcafé in Goes, samen met Jan. Steeds meer mensen en ook galeriehouders kochten mijn werk en in 1989 was het zover: ik kon volledig leven van de opbrengsten van mijn schilderijen. Vroeger zeiden ze thuis:"Kies eerst opspattend water. Ik geniet van de mooie luchten boven de zee en boven de duinen. Ook het bewerkte boerenland, de kreken en watergangen op Walcheren bekoren mij. Mijn stijl is realistisch impressionistisch. Ik zet mijn schilderijen graag groot op en werk veel met een grove penseel en het paletmes. Ik probeer altijd een bepaalde sfeer weer te geven. J. van den Boom is redactielid van zeeuwslandschap Pagina 4 linksonder: De Banjaard Pagina 4 rechtsonder: Peter van Berkel. (J. Boer) ZEEUWS - 5 - LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2016 | | pagina 5