SI Het Zeeuwse Landschap beheert een flink aantal gebieden van forse omvang, zoals het duingebied Oranjezon, de weilanden van de Yerseke Moer en het bosgebied Clinge- Sint Jansteen. Logisch dat daar de meeste aandacht naar uitgaat. Veel minder bekend zijn de over de provincie verspreide kleine gebiedjes die wij ook beheren. Ondanks hun geringe afmetingen zijn ze beschermd, vanwege natuur- of cultuurhistorische waarden. Vanaf deze editie van ZEEUWSLANDSCHAP nemen we deze gebiedjes in een nieuwe rubriek onder de loep. Luchtfoto van Inlaag Paal. (Geoweb Provincie Zeeland) We beginnen met Inlaag Paal. Het is maar een snippertje grond van 3,4 hectare, direct achter de Westerscheldedijk, vlakbij het buurtschap Paal. Wie kent het? Het immense, duizend keer zo grote Verdronken Land van Saeftinghe dat direct buitendijks ligt, eist hier alle aandacht op. Als ik er in de winter langsrij, is het maar een onopvallend driehoekje grond in het weidse Zeeuws-Vlaamse polderlandschap. Het heeft een wat onregelmatig oppervlak, met hier en daar iets hogere en lagere delen. Er staan enkele plasjes water, bevroren op het moment dat ik er ben. De inlaag is begroeid met ruig, wit berijpt gras. Zo'n twintig grauwe ganzen staan in het weiland, en lopen van mij vandaan als ik in de buurt kom. Allemaal niet zo opzienbarend voor deze contreien. Toch is er over dit snippertje wel wat meer te vertellen. Deze inlaag is nog maar jong. Veertig jaar geleden lag op deze plek een schor, min of meer in een baai tegen het kleine havenplaatsje Paal aan. In 1978 werd hier een nieuwe dijk op Deltahoogte aangelegd. Het dijktracé werd rechtlijniger dan voorheen, waardoor de baai met het schor binnendijks kwam te liggen. In 1994 kwam het gebiedje in beheer bij Het Zeeuwse Landschap. Het ontstane inlaagje oogt nu als een gewoon, zij het wat ongelijkmatig weilandje. In het groeiseizoen grazen er runderen. Maar aardig is dat de sporen van zijn oorsprong nog steeds zichtbaar zijn. Op een luchtfoto zijn duidelijk de voormalige vertakte ZEEUWS -1 schorgeulen te zien. Vanaf de weg is dat lastiger, omdat de geulen door verlanding nauwelijks nog dieper zijn dan hun omgeving. Het Zeeuwse Landschap gaat daar dit jaar wat aan doen. Het gebied richten we in als hoogwatervluchtplaats voor water- en kustvogels. Daartoe worden de oorspronkelijke schorgeulen dieper uitgegraven. De ondiepe schorkom (een laagte) die in de zuidhoek aanwezig was, herstellen we ook. Het resultaat zal een weiland zijn met, vooral in de winter, flink wat plas-drasplekken, waar water- en kustvogels kunnen rusten en foerageren. En waar, ook vanaf de weg, de herstelde schorgeulen een zichtbare verbinding zijn met het verleden. Marten Hemminga Buurtschap Paal, met rechts de inlaag. (M.A. Hemminga)

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2017 | | pagina 23