C Het is niet zo moeilijk om van de natuur te houden. Tenminste, als je oog hebt voor het geheel, maar bovenal ook voor de details in het landschap. Het alledaagse kan mooi en boeiend zijn. Ik woon nu in Heikant, midden in de natuur en loop elke dag met mijn hond achter ons huis zó het landschap in. Lekker alle gedachten laten wegwaaien. Ik wil dan alles opsnuiven, me openstellen voor de geur van buiten, de luchten, de sfeer, de geluiden, maar ook voor de stilte en genieten van het simpele. Ik wil mijn hoofd opnieuw vullen met alle indrukken, inspiratie opdoen uit de werkelijkheid, uit wat ik tegenkom. Ongerijmd bedenken. In gedachten al vormen kiezen en de mogelijkheden ervan bezien. Waardoor ben ik geraakt? Hoe leg ik dat vast op papier, hoe ga ik het verder uitwerken? Als tekening in bister inkt (red.: gemaakt van een speciale, natuurlijke kleurstof) op de etsplaat of met pastelkrijt? In de natuur voel ik alle vrijheid en blijheid, kan ik 'de boel de boel' laten. Maar zonder oog voor detail kom je er niet, althans ik niet. Vooral niet op de manier waarop ik mijn tekeningen en etsen uitwerk. Onderweg maak ik vaak schetsjes en soms een foto. Ik neem ook voorwerpen mee die ik op mijn tocht tegenkom. Soms is het een bijzondere veer, een bloem, een plantje of een tak. Datgene wat mij op dat moment boeit. Wanneer en hoe ik het zal uitwerken weet ik dan nog niet. De zin daartoe komt plotseling op, vooral met etsen en om pentekeningen alleen in bister inkt op te zetten. Geboren en getogen in Kloosterzande, vlakbij natuurgebieden wonend, waren we altijd buiten bezig. Als jong meisje tekende ik eigenlijk van alles. Toen ik later op de Havo in tekenen examen deed, kwamen daar andere onderwerpen bij. Mijn ogen gingen open en ik wilde meer. Zo volgde ik tekencursussen in Terneuzen, waar ik veel geleerd heb, en completeerde uiteindelijk aan de Academie voor Schone Kunsten in Sint-Niklaas (België) mijn studies met een diploma voor grafiek en tekenen. Het landschap in de omgeving van Heikant geeft mij de inspiratie om dat op papier vast te leggen. Je kunt me vaak vinden op het 'Groot Eiland', bij Kamwielen (ets) Pagina 4 boven: Kreek in de polder (pastelkrijt) pagina 4 en 5 midden: De Schommeling (pentekening) De Schommeling (pastelkrijt) dan kan ik er wel weken aan bezig zijn. Als ik niet oppas vergeet ik dan zelfs te eten; ik verlies me helemaal in mijn werk. Soms moet ik ook even afstand nemen, iets totaal anders doen. Maar wel steeds iets creatiefs, zonder dat kan ik niet. Het liefst maak ik etsen, gegraveerd op een zinken plaat, eerst in een lijntekening. Daarna dek ik bepaalde delen af en bewerk de plaat opnieuw met aquatint via een zuurbad. Daardoor breng ik meer structuur en diepte aan in de ets. Vaak breng ik ook nog kleuren aan. Maar ik vind het ook spannend het 'Kapersgat' of in 'De Schommeling'. Er zijn in mijn omgeving nogal wat kreken en welen die de moeite waard zijn om tijdens de verschillende seizoenen te tekenen. Ik heb alles al diverse malen vastgelegd in een pentekening, op de etsplaat en soms in pastel. Mijn tekenstijl is heel realistisch, figuratief. Ook details van oude boerenschuren en oude gereedschappen vind ik fijn als onderwerp. Het zijn een soort'stillevens'die mij dan helemaal 'opslurpen'. J J. van den Boom is redactielid van zeeuwslandschap Pagina 4 linksonder: De Wildelanden (pentekening) Pagina 4 rechtsonder: Nicole Henderiks, druk bezig in haar atelier. ZEEUWS -5-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2017 | | pagina 5