Peter Moerland
Beheermedewerker
"Je bent het visitekaartje van
Het Zeeu wsemrrascnap.''
Peter Moerland,
op weg voor een
volgende klus.
(CvandeKreeke)
Mark en Peter
hebben de kijkhut
van Inlaag
's-Gravenhoek
gerepareerd.
(C. van de Kreeke)
©Peter zijn werkdag begint op de locatie
'Poelbos'ofwel'werkschuur'van Het
Zeeuwse Landschap bij Goes. Daar
ontmoet hij zijn collega's Jaap en Hein.
Na een vrolijke begroeting en een bak koffie
beginnen ze met een kort werkoverleg. Dat doen
ze eigenlijk iedere ochtend. Gaan we doen wat op
de planning stond? Welke materialen gaan mee?
Zijn er bijzonderheden? Peter gaat vanochtend
naar de recent geplaatste vogelkijkhut bij-Inlaag
's-Gravenhoek, één van de inlagen van Noord-
Beveland. Er is een melding binnengekomen van
een bezoeker van de hut, dat deze door vandalisme
beschadigd is.
©Peter en Mark rijden naar de inlaag.
Mark Hijdendaal werkt één dag
per week op vrijwillige basis bij het
landschap, om werkervaring op te doen.
"Gezellig," vindt Peter. "Ongeveer vijfenzeventig
procent van de tijd werk ik alleen, dus het is fijn
om af en toe een dag samen op pad te gaan." Als
Peter samenwerkt, is dat meestal met één van
zijn collega's. Of met iemand die voor bepaalde
werkzaamheden wordt ingehuurd. "Zoals het
maaien van sloten of waterpartijen," geeft Peter
als voorbeeld. "Daar hebben wij zelfde benodigde
machines niet voor." Met enige regelmaat werkt een
groep mensen via de reclassering in een terrein van
Het Zeeuwse Landschap. Peter heeft dan contact
met de begeleiders over het werk, de uitvoering en
de voortgang ervan.
O Peter en Mark nemen de schade op. De
flappen die voor de kijkgaten hangen
zijn kapotgesneden. "Balen," vindt
Peter. "Waarom doet iemand zoiets,
moedwillig zo'n kijkhut vernielen." Ze lopen terug
naar de auto om de benodigde gereedschappen
te pakken. "De meest gangbare materialen heb ik
altijd bij me."
ZEEUWS-14-LANDSCHAP
Als de klus geklaard is, nemen ze op
[9 N 3weg om een kijkje te nemen in de
J vogelkijkhut bij Inlaag Keihoogte,
een kleine twee kilometer verderop.
Hier is een paar jaar geleden een 'entreepunt'
gerealiseerd. Bezoekers van de Noord-Bevelandse
kust worden hier onthaald met een picknickbank,
fietsenstandaard en informatiepanelen over dit
gebied. Verderop langs de kust zijn vergelijkbare
voorzieningen geplaatst, die tezamen een
eenheid vormen. Het onderhoud van dergelijke
voorzieningen behoort ook tot Peter's werk. "Ik
zie al dat het gras binnenkort weer gemaaid kan
worden. Met een onkruidbrander zorgen we voor
een verzorgd aanzien. En we kijken of de bebording
nog op orde is." Peter lijkt niets te ontgaan. Hij ziet
meer dan waarvoor hij op pad is. "Logisch, het is m'n
werk! Maar inderdaad, ik zie het eigenlijk altijd wel
als er iets moet gebeuren. Je moet tijdens het werk
altijd je oren en ogen openhouden; constateringen
zijn belangrijk."
©"O nee, niet weer ..."Peter kijkt ongelukkig
naar de bodem van de vogelkijkhut,
waar wel tien centimeter water op staat.
"Recentelijk stond het water nog hoger en
zijn we een hele middag bezig geweest om het water
weg te pompen." De hut ligt laag in het riet, waardoor
de bezoeker prachtig uitzicht heeft over de plas. Maar
bij een hoge waterstand, zoals nu, loopt het water
om de hut heen en sijpelt via de ingang naar binnen.
Peter en Mark hebben geen laarzen aan, dus kunnen
de hut niet in. Maar het ontgaat Peter niet dat er
diverse flesjes en blikjes in de hut liggen. Afval is een
'never ending problem'volgens Peter."We vinden
steeds meer afval in de natuurgebieden. Niet alleen
losse dingen zoals hier, maar soms meerdere zakken
afval en zelfs witgoed."
De mannen rijden terug naar het
HPoelbos, want daar liggen de materialen
om het water weg te pompen. "We
gaan dit eerst verhelpen, want nu
kan niemand de hut betreden en het is een druk
bezochte locatie." In de werkschuur aangekomen
eten ze meteen maar even hun boterhammen op.
"De dag loopt anders dan gepland," merkt Mark op.
"Klopt," antwoordt Peter. "Dat is al vijfendertig jaar
het geval. Geen dag is hetzelfde, de variatie in het
werk is groot. Dat vind ik absoluut heel positief aan
dit werk!" Daarbij spelen de seizoenen natuurlijk
ook een grote rol. "In de winter is het wel eens koud,
maar daar kun je je tegen kleden. Het voorjaar en
de zomer hebben mijn voorkeur; dan is het echt
prachtig om in de natuur te werken."
De pomp draait. Het water zakt
langzaam. "Ja, hier zijn we wel een paar
uurtjes mee bezig," weet Peter. Nu ze er
toch zijn, repareert Peter meteen een
rij paaltjes die aan de zijkant van de hut stonden.
"Ook geslooptPeter merkt op dat er best wat
veranderd is sinds hij in 1983 begon. Hij somt op: "Er
zijn meer natuurgebieden gekomen. De organisatie
groeide. In toenemende mate worden de
natuurgebieden bezocht en daar zijn voorzieningen
voor getroffen. Grotere werkzaamheden besteden
we meer uit. Er zijn ook cultuurhistorische objecten
in beheer gekomen." Dat laatste vindt hij een
positieve ontwikkeling. Het beheer en onderhoud
van de historische boerderij Hoeve Van der Meulen
was voor hem iets 'nieuws'. Hij doet dat graag.
"Straks wellicht ook hoeve Veldzicht. Ik kijk er al naar
uit om daar te mogen werken!"
C. van de Kreeke is medewerkster afdeling
communicatie van stichting Het Zeeuwse Landschap
Deinlaagkustvan
Noord-Beveland
heefteen bewogen
geschiedenis;
zo deed de Oester
put dienst als
bietenhaven.
(C. Jacobusse)
Hoeve van der
Meulen in
's-Heer Abtskerke.
(N. van den Berg)
ZEEUWS'-15 -LANDSWAP
