van Terra Maris
HERKOMST VAN ONZE OPGEZETTE DIEREN
Opgezette
kauwtjes in het
'open depot'.
(J. Tuin)
UIT Di COUI
Regelmatig krijgen wij de vraag of wij de opgezette
dieren in onze collectie zelf geschoten of op een
andere wijze doodgemaakt hebben. Uiteraard niet!
Het lijkt mij daarom goed om hier eens aandacht
aan te besteden.
Het overgrote deel van de collectie is afkomstig
via giften van bezoekers, wandelaars of
buurtbewoners. Deze bevestigen ze dan in een
zakje aan de deur van het museum, laten ze achter
op de waterput naast de ingang van het personeel
of leggen die op de balie van het museum. Vaak
zijn het vogels die tegen een raam vlogen of
dieren die jammer genoeg slachtoffer van het
verkeer werden. Een kleiner deel van de dieren
krijgen we binnen door onze goede relatie met Het
Zeeuwse Landschap. Omdat in hun terreinen veel
inventarisatiewerk plaatsvindt, zijn medewerkers
er vaak in het veld te vinden. Dan loop je wat
sneller de kans om eens een dood dier aan te
treffen. Wat ook helpt is als mensen je een beetje
kennen. Vogelaars bellen geregeld mijn collega
Erik en mij met de vraag of wij nog een bepaald
dood beestje willen hebben; bijvoorbeeld de
kuifaalscholver die op deze plek in de vorige edtie
van Zeeuwslandschap aan bod kwam.Tot slot belt
preparateur Wim Phaff ons een enkele keer met de
mededeling dat hij nog wat moois in de aanbieding
heeft. Zoals in het geval van onze zwarte wouw.
Behalve in het laatste geval controleren wij bij alle
giften of er bij de dieren sporen zijn van opzettelijke
dood. In dat geval nemen wij die uiteraard niet
aan, maar tot nu toe is dat nog nooit gebeurd. Na
ontvangst bewaren wij de dieren in de vriezer. Daar
blijven ze een tijdje totdat er een bestemming voor
is. Wij hebben namelijk niet de ruimte, noch het
budget om alle binnengebrachte dieren op te laten
zetten. Daarom maken we een eerste schifting. We
behouden de dieren waarvan wij inschatten dat
we ze (op termijn) kunnen laten opzetten. Op het
moment dat een vogel binnenkomt die wij nog niet
in onze collectie hebben en er is budget voor laten
wij het beestje opzetten, waarna het na een tijdje te
bewonderen is in onze collectie.
Als museum zijn wij vanzelfsprekend gebonden aan de
regelgeving. Dat begint al bij een ontheffing die nodig
is om een dood beest te mogen vervoeren van en naar
het museum. Ook zijn wij verplicht een registratie bij te
houden van onze collectie. Zelfs als wij een preparaat
zouden afstoten, kunnen wij dit niet zomaar doen.
Mocht u nou onze collectie opgezette dieren van
dichtbij willen bewonderen, dan adviseer ik u een
rondleiding op onze zolder. Op de activiteitenagenda
op terramaris.nl staat wanneer we de rondleidingen
door dit'open depot'geven.
Jan Tuin
ZEEUWS -18 - LANDSCHAP
-^'Door Lucien Calle
Het natuurterreintje is niet altijd bebost geweest.
Halverwege de vorige eeuw was er voornamelijk
duindoornstruweel, dat geleidelijk in de jaren
zeventig tot een gesloten duinbos uitgegroeid was.
Later zijn er bomen gekapt en open grazige plekken
aangelegd, evenals de twee poelen. Sinds 1995 zijn
deze duingebiedjes in eigendom en beheer bij Het
Zeeuwse Landschap.
Het contrast datje daar ervaart is enorm. Middenin
het gebied staand, met rondom je de mooiste
soorten, ben je slechts enkele meters verwijderd
van de drukst bereden straat van deze badplaats. In
de zomerperiode kunnen daar continu auto's langs
komen rijden. Alleen in de vroege ochtend, als alle
toeristen nog op bed liggen, kan je hier in alle rust de
nachtegaal en de zomertortel horen zingen.
Hoewel de terreintjes erg klein zijn, hebben ze
een verrassend hoge biodiversiteit. Zo zijn er wel
De geringe omvang en de ligging zo dicht tegen
de dorpskern geven ook wat problemen. Zo wordt
er regelmatig tuinafval gedumpt en vanuit de
aanpalende plantsoenen kruipen er steeds weer
exotische planten het gebied in.Toch hecht Het
Zeeuwse Landschap aan dit soort kleine gebiedjes.
Zolang wij het beheren zal hier immers geen
parkeerplaats komen of nieuwbouw plaatsvinden.
Daarnaast vormen dergelijke kleine gebiedjes een
soort van 'stapstenen'voor de natuur. Dit gebiedje is
zo een verbindende schakel tussen de natuur van het
Zwin en de Verdronken Zwarte Polder.
Ga er gerust eens kijken. In het deelgebiedje aan de
zuidwestzijde kan je een rondje rond de poel lopen.
Op een mooie zomerse dag dansen de libellen boven
de poelen en geurt het er heerlijk naar tijm.
L. Calle is medewerker ecologie van stichting
Het Zeeuwse Landschap
Orchideeën sieren in
het voorjaar de oever
van een poel in het
natuurterrein
Boulevard de
Wielingen.
(E Stikvoort)
In Cadzand-Bad, pal langs Boulevard de Wielingen,
ligt een natuurterrein met dezelfde naam. Het bestaat
uit twee kleine delen, die dicht bij elkaar liggen en
samen slechts 0,573 hectare beslaan. Het reservaatje
maakt deel uit van een groter duingebied. Het bestaat
voor het grootste deel uit duinbos. In beide percelen
is er een poel en zijn er open vegetaties die we met
hooibeheer in stand houden.
honderdzestig plantensoorten waargenomen,
waaronder botanische pareltjes als grote tijm,
grijskruid, rietorchis en boksdoorn. In de poelen
groeit breekbaar kransblad, een kranswier. De hoge
soortenrijkdom is een direct gevolg van de gunstige
ligging onderaan een steile duinhelling. Daar kwelt
zuiver duinwater naar de oppervlakte.
ZEEUWS-19-LANDSCHAP
