WALICHRUM, EEN BELANGRIJKE VROEGMIDDELEEUWSE NEDERZETTING Achter de duinen van de noordkust van Walcheren woonde in de vroege middeleeuwen, aan het einde van de Romeinse tijd, de hardwerkende bevolking van Walichrum. In 837 landden de eerste Vikingen op het eiland. Ze brachten ramspoed en ellende Enkele generaties later slokten het stuivende zand en de oprukkende zee de vestiging op. De boeren, vissers en andere bewoners van de welvarende nederzetting Walichrum zagen de drakenschepen al van ver aankomen. Zouden het handelaren zijn die wilden rusten, eten en drinken inslaan en goederen ruilen? Door berichtgeving uit andere streken wist men wat het verschijnen van die schepen ook kon betekenen: plunderen, moorden en verkrachten. Dat laatste was het geval in 837. Voor de roofzuchtige Vikingen was Walcheren bovendien een prima uitvalsbasis, zowel om in het binnenland overvallen te plegen op de kloosters met hun goudschatten, als om de Noordzee over te steken naar Engeland. Hoe rampzalig de overval op Walcheren is verlopen, weten we door het verslag in Door Aagje Feldbrugge de Annales Fuldenses, de Frankische annalen over de periode 840 tot 901 HET WALCHERSE LANDSCHAP VAN DIE TIJD In de negende eeuw steeg de zeespiegel beetje bij beetje. Het zoute water brak steeds vaker door de brede strandwal die de zee van het achterland in het deltagebied scheidde. Er vormde zich een getijdengebied met slikken, platen en schorren, met aan de zeezijde Walcheren: strand, duinen en een strook aflopend achterland. Het was een soort waddeneiland, veel beter bereikbaar over zee dan via het wad. Pas bij de Brabantse Wal en de Vlaamse zandgronden had je weer vaste grond onder de naar de 'Duinburg', een zogenoemde ringwalburg die de bewoners laat in de negende eeuw rond hun woningen opwierpen, tegen de aanvallers vanaf zee. Gedurende de negende eeuw was er in het kustgebied sprake van een constante dreiging van Vikingaanvallen. Ook de 'Middelburg' (de middelste burg) en de 'Souburg' (de zuidburg) waren dergelijke ronde verdedigingsburgen. Schouwen had zijn burg bij Burgh en Zeeuws-Vlaanderen had de Oostburg. voeten. Op de schorren hield de bevolking schapen voor vlees, wol en huiden. Aan de kust won men zout. Het was handelswaar voor de Walchenaren. ROMEINSE VONDSTEN OP HET STRAND Of er na de Romeinse tijd tot aan de hoge middeleeuwen (1000-1400) altijd mensen op Walcheren zijn blijven wonen, is archeologisch nog niet aangetoond. De oudste voorwerpen van Walichrum stammen uit de zesde a zevende eeuw. Deze objecten, waaronder mantelspelden en pijlpunten, bevinden zich in de oudste archeologische collectie van Zeeland, die van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen, kortweg Zeeuws Genootschap genaamd. De eerste Zeeuwse vondsten (er zijn ook oudere buitenlandse) in deze collectie zijn gedaan op de stranden van Walcheren. Veel mensen kennen de Romeinse Nehalennia-stenen die vanaf 1647 bij Domburg tevoorschijn kwamen. Minder bekend is dat een paar jaar later en enkele honderden meters oostelijker 's winters, bij zware stormen, grafvelden blootspoelden. Op een zeventiende-eeuwse kaart door Visscher en Roman staat de plaats aangegeven als'Woningen der oude Gothen'. In houten grafkisten lagen geraamtes, vaak met sieraden, muntjes en een enkele pot of beker. HANDEL Zoals gezegd was scheepvaartverkeer langs de kusten en over de groter rivieren heel goed mogelijk en we weten dat er in de middeleeuwen ondanks de voortdurende dreiging door de Vikingen ook een levendige handel bestond tussen de Scandinavische, Friese en Angelsaksische kustbewoners. Walcheren verhandelde wol en zout in ruil voor metalen, hout, natuursteen, aardewerk, barnsteen en glas. Walichrum was in die tijd qua belang te vergelijken met Dorestad aan de Rijn en Quentovic aan de Franse noordkust. WALICHRUM BEDOLVEN ÉN BLOOTGESPOELD Toen in het midden van de zeventiende eeuw de golven bij ruig winterweer het strand teisterden, kwamen in de onderliggende kleilaag de resten van de nederzetting af en toe aan de oppervlakte. In 1860 kwamen er op het strand ook resten van gebouwen tevoorschijn: dragende constructies en vlechtwerk voor wanden en omheiningen. De Oostkapelse kunstenaar J.C. Frederiks schetste een plattegrond van het terrein. Lag hier vroeger een nederzetting op het strand? Nee, het landschap was in de loop van de voorgaande eeuwen veranderd. De heersende westenwind blies de duinen steeds verder landinwaarts en uiteindelijk over Walichrum heen. De kust is inmiddels nog verder afgeslagen. Walichrum ligt nu ver in zee. BURGEN Uiteindelijk kregen de middeleeuwse bewoners van Walichrum dus zoveel last van het stuifzand, dat ze hun boeltje oppakten en naar een wat verder zuidwestelijk gelegen plaats verhuisden, het huidige Domburg. In 2010 zijn daar bij opgravingen in het centrum voorwerpen gevonden die qua datering aansluiten bij de vondsten van het strand. De plaatsnaam verwijst De voorwerpen die van Walichrum getuigen zijn niet opgegraven, maar opgeraapt. Sinds 1647 liepen de kustbewoners 's winters langs het strand om op de kleibanken te speuren naar middeleeuwse voorwerpjes. Die werden vaak bij leden van het Zeeuws Genootschap ingeleverd. De datering van de gevonden munten, de stijlkenmerken van de metalen siervoorwerpjes en het gevonden aardewerk geven samen zicht op de tijd waarin de nederzetting floreerde. Er is tevens gereedschap voor verschillende ambachten gevonden, wapens voor de strijd en de jacht en resten van dieren. Ook zijn er bewijzen van handel aangetroffen in de vorm van gewichtjes en verschillende soorten betaalmiddelen. In 2019 viert het Zeeuws Genootschap zijn tweehonderdvijftig- jarig jubileum. Dat vormt een mooie aanleiding om de archeologische vondsten van het strand in museum Terra Maris het verhaal van Walichrum te laten vertellen. A. Feldbrugge is conservator van de archeologische collectie van het Zeeuws Genootschap i T?1 «AiOl i'V" Het strand bij Oostkapelle in 1866, met de res ten van Walichrum - door N. School meester naar J.C. Frederiks. (Zeeuws Archief, Zeeuws Genoot schap, Zelandia lllustrata Aanwinsten, nr. 172) CLUl IJ lïb ZEEUWS-8-LANDSCHAP Vanuit de lucht is de middeleeuwse ringwalburg in Oost-Souburg nog erg duidelijk te herkennen. (GoogleMaps) Reconstructie van een sleutelhan ger, inclusief het originele deel dat op het strand tus sen de restanten van Walichrum gevonden is. (A. Feldbrugge) ZEEUWS-9-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2018 | | pagina 5