41 'li -r. J J* te "EEN ONUITGESPROKEN, MAAR VANZELFSPREKENDE TAAKVERDELING" OUD-VOORZITTER DICK VAN DER ZAAG c i up - is het beperken van onze activiteiten tot die EHS onvoldoende. Bovendien is de ontwikkeling van de plattelandsnatuurveel dramatischer verlopen dan eerder te voorzien was. Negentig procent van de waarden is daar verloren gegaan. Wil je dus iets aan natuurbehoud doen, dan kun je niet om het platteland heen. Gelukkig wordt dit niet alleen in Zeeland opgepikt. Het is nu landelijk onder de aandacht en ook de agrarische sector onderkent de problemen en wil er iets aan doen. De cultuurhistorisch belangrijke elementen zoals oude boerderijen vormen een onderdeel van de schoonheid van het authentieke landschap en bepalen mede de identiteit ervan. Ook daar gaat er heel veel verloren. Vergelijk het bijvoorbeeld met Drenthe, waar heel veel bebouwing van het platteland is veiliggesteld. Wat dat betreft is er in Zeeland nog veel te doen." Het behoud en beheer van natuur en landschap zijn het hart van de doelstellingen van HZL. Hoe staat Zeeland ervoor? Zijn er wensen of zorgen? "Zeeland staat voor heel grote uitdagingen. Wij mensen nemen steeds meer fysieke ruimte in, bijvoorbeeld door aanleg van bedrijventerreinen en stadsuitbreiding. De uitstoot van stikstof en het gebruik van bestrijdingsmiddelen, het gaat nog steeds door. Bij de optredende klimaatsverandering lijkt er een kantelmoment bereikt. De urgentie van de problemen is niet langer te negeren. In het sturen in de goede richting kunnen we als organisatie een actieve rol spelen. Ik hoop dat Het Zeeuwse Landschap, mét een grote en trouwe achterban en met inzet van alle middelen, bij al deze onderwerpen ook in de toekomst een stem zal geven aan de belangen van natuur en landschap in Zeeland." C. Jacobusse is hoofd ecologie en kwaliteitszorg van stichting Het Zeeuwse Landschap om dat te kunnen uitrollen over de provincie. Dat is maar matig aangeslagen, al was het wel een eerste aanzet om te komen tot een integratie van natuur en landbouw. De industriële landbouw die nu gebruikelijk is leidt tot uitmergeling van de grond en teloorgang van de natuurwaarden. Maar natuur is onze basis. De landschapspijn, zoals Theunis Piersma die benoemd heeft, moet weg. Om even terug te gaan naar het kustlaboratorium: dat initiatiefis nu geïntegreerd in het project Waterdunen. Waterdunen was als project al eerder tot stand gekomen. Ook dit project paste binnen de zoektocht van de organisatie naar het verbinden van natuur met economische activiteit." HZL heeft zich de laatste jaren geworpen op twee 'nieuwe'beleidsterreinen, namelijk de veiligstelling van cultuurhistorische objecten, met name oude boerderijen, en het behoud van natuur op het boerenland. Wat is de achtergrond van die uitbreiding? Worden de doelstellingen niet te breed om alle zaken goed te behartigen? "Zeker na de inkrimping van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS, nu Natuurnetwerk Nederland) "Ik hoop dot Het Zeeuwse Landschap, mét een grote en trouwe achterban en met inzet van alle middelen, een stem zal geven aan de belangen van natuur en landschap in Zeeland." Tekst en foto: Chiel Jacobusse "De meningsverschillen die we in tien jaar gehad hebben zijn makkelijk op de vingers van één hand te tellen." Dick van der Zaag, oud-burgemeester van Goes en tevens de vroegere voorzitter van de Raad van Toezicht van Het Zeeuwse Landschap, laat er geen misverstand over bestaan. Hij haalt het ene na het andere dossier aan om te illustreren hoe plezierig de samenwerking was. Dat begint met Waterdunen, een project dat in de tien jaar dat Van der Zaag en Hemminga samenwerkten misschien wel het meest omvangrijk was. Van der Zaag volgde zijn voorganger Cees Kostense op als lid van de stuurgroep en voelde zich daar als een vis in het water. "Net als in veel andere dossiers waar we moesten dealen met de politiek was er een onuitgesproken, maar vanzelfsprekende taakverdeling: Marten stond voor de inhoud, terwijl ik waar nodig het politieke spel speelde." Heel enthousiast is Van der Zaag over de aandacht voor cultureel erfgoed die onder de leiding van Marten tot stand kwam. Na de veiligstelling van Hoeve Van der Meulen werd ijverig rondgekeken naar een nieuwe uitdaging. Hemminga had zijn oog laten vallen op de boerderij Veldzigt, de prachtige, historische boerderij bij de Westerschenge. Van der Zaag had eerder als burgemeester een goede relatie opgebouwd met de eigenaar en ging daar tijdens zijn fietstochten regelmatig op de koffie. "Van het één kwam het ander en zo besloot de eigenaar om in te gaan op wat op dat moment onze vurige wens was: Dick van der Zaag, de boerderij overdragen aan Het Zeeuwse Landschap." oud-voorzitter Raad Maar het was natuurlijk niet alleen maar feest. van Toezicht. Van der Zaag memoreert ook de moeilijke situatie rondom windpark Krammer. "Als natuurorganisatie zijn we natuurlijk fervent voorstander van alternatieve energieopwekking. Anderzijds was het windpark gepland op een heel kwetsbare en natuurrijke plek. Daarom was het windpark van meet af aan controversieel." Van der Zaag memoreert hoe Marten enerzijds heel vasthoudend kon opereren, maar daarbij toch altijd luisterde naar argumenten en die evenwichtig lieten spreken in de besluitvorming. Het resulteerde volgens de oud voorzitter in een heel zorgvuldige aanpak, waarbij alle denkbare voorzieningen getroffen zijn om schade aan de natuurwaarden te voorkomen. De verhuizing van het hoofdkantoor en de toekenning door de Nationale Postcode Loterij van de subsidie voor het Kustlaboratorium noemt Van der Zaag ook als grote verdiensten van de vertrekkende directeur. Hoewel Van der Zaag al bijna twee jaar geleden afscheid nam als bestuurder, praat hij nog vol warmte over Hemminga. Eigenlijk kun je zeggen dat ze min of meer tegelijk zijn vertrokken. Toen er een nieuwe voorzitter van de Raad van Toezicht aantrad, kondigde ook Hemminga meteen zijn vertrek aan. Van der Zaag kijkt tot slot nogmaals terug: "Onze samenwerking voelde voor mij als een soort tandem, waarbij we elkaar uitstekend aanvulden. We hebben samen heerlijk gefietst." Marten Hemminga. (C. Jacobusse) Hoeve Van der Meulen. (Thijs Jacobusse) V - - %ür ZEEUWS-9-LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2019 | | pagina 5