Televisie is er de hele dag. Er zijn
twee kanalen. Op het ene zie je het
grootste natuurgebied van de Delta
en op het andere kanaal één van de
drukste scheepvaartroutes van West
Europa. Allebei live en allebei 24/7."
het Gasplateau opgesloten te raken. Niet dat dat
nou ook weer zo erg was. Zodra de schemering
inviel kwamen honderden konijnen uit hun holen
tevoorschijn en dat was een machtig schouwspel.
Zeker als ook de bunzing of de hermelijn op het
toneel verscheen. Die ging hol in hol uit om een
smakelijk hapje te bemachtigen.
Ach, dat zomerverblijf. Wat hebben we er veel
gouden uren doorgebracht en wat was het een
plek vol met goede herinneringen. Tot ineens de
boodschap kwam dat het gesloopt moest worden.
Overal zat asbest, tot in de constructiepalen van het
gebouw. De saneerders hebben hun werk inmiddels
gedaan en het zomerverblijf is niet meer. Er is niks
meer, behalve de herinneringen aan één van de
meest betoverende plekken van onze Delta.
Het zomerverblijf
tijdens de sloop.
(P. Calle)
Er wordt hard gewerkt aan de komst van een nieuw
veldstation. Het zal ongetwijfeld efficiënter en
praktischer dan het oude zomerverblijf zijn. Maar het
staat wel vast dat het de sfeer van vroeger niet zal
evenaren.
J. Millenaaris Saeftinghe-gids en C. Jacobusse is hoofd
ecologie en kwaliteitszorg stichting Het Zeeuwse
Landschap
Bij het zomerverblijf
lag altijd een flinke
stapel wrakhout
om de houtkachel
te stoken.
(C. van Dueren-de
Hollander)
in-spé helemaal geruststelde is niet bekend. Want
dat luidde: "Televisie is er de hele dag. Er zijn twee
kanalen. Op het ene zie je het grootste natuurgebied
van de Delta en op het andere kanaal één van de
drukste scheepvaartroutes van West-Europa. Allebei
live en allebei 24/7."
Dat was geen woord teveel gezegd. Zat je op
een zomerse avond op de veranda en keek je in
noordwestelijke richting, dan waande je jezelf
aan het einde van de wereld. De zon zien zakken
in het schor was een bijzondere ervaring. Grote
spreeuwenwolken boven de rietvelden in de
avondschemer, jonge slechtvalken die op zwaluwen
joegen, tapuiten op het Gasplateau, schorzijdebijen
begluren, het getij en het weer in al zijn facetten.
Het was vooral door en door genieten van een
weids uitzicht temidden van een grootschalig, maar
kwetsbaar natuurgebied.
Het schoonhouden viel af en toe niet mee, zoals die
keer dat er nog geen gaas op de schoorsteen zat en
er een spreeuw via het openstaande kacheldeurtje
- onder het roet - door het gebouwtje vloog. Overal
zwarte vegen en de propere huisbazin natuurlijk
ten einde raad. Over het dragen van modderlaarzen
door onverschillige gasten zijn af en toe harde
woorden gevallen. Jos en Marjan beheerden het
zomerverblijf alsof het hun eigen herberg was.
En dan al die bijzondere gasten. Prins Bernhard
dronk er zijn wijntje, waarbij van tevoren de
etiketten van de flessen zorgvuldig verwijderd
waren. Niemand had er iets mee te maken wat
zijne hoogheid dronkMinister Jo Ritzen met zijn
staf was er op bezoek voor teambuilding en dat zal
vast een extra impuls gekregen hebben toen zijne
excellentie languit in de modder van Saeftinghe lag.
De Commissaris van de Koningin - nee, geen namen
- was zo gecharmeerd van het zomerverblijf dat hij
toestemming vroeg om er zijn verjaardag te vieren.
Het feest was bijzonder geslaagd, alleen op het laatst
moest Jos de hoge gasten maar blijven vermanen
om te vertrekken. Het springtij kwam eraan
Natuurlijk ging het fout. De glimmende Volvo die
de lange stoet afsloot redde het niet meer door het
opkomende brakke water. De motor viel uit en liep
via de uitlaat vol met Scheldewater. Dat heeft vast
een lieve duit gekost.
Maar toch was het juist één van de grote charmes
dat je altijd op het tij moest letten, om niet op
ZEEUWS-
LANDSCHAP
