Tekst en foto: Carrie Frederiks
Wilt u zichzelf voorstellen?
"Mijn naam is Kees Reijngoudt. Aanvankelijk
werkte ik bij een boer: niet als knecht, maar als
arbeider. Later was ik in dienst bij een loonwerker.
Daar voerde ik drainagewerkzaamheden uit, deed
parkendienst en legde graven aan. Vervolgens
werkte ik voor het Waterschap Tholen dat in
1996 is gefuseerd tot Zeeuwse Eilanden, het
latere Scheldestromen, maar toen was ik al uit de
running."
Waarom heeft u ervoor gekozen de Krabbenkreek
te bezoeken?
"Ik was met een groep wandelaars mee. Het is
een mooi gebied: het water gaat op en af. Het is
hier altijd in beweging en anders. Het verveelt
nooit. Je ziet dat de geulen, mede door de
zandhonger, steeds verder verzanden en dat het
slikkenlandschap beetje bij beetje verandert."
Wat is er veranderd?
Vroeger waren de dijken een stuk lager. Er moest
dikwijls schade worden hersteld. Na een storm
lagen de basaltblokken soms tot bovenop de
dijken. Die zijn nu veel veiliger, maar na een storm
ga ik nog altijd kijken of er niets gebeurd is.
De Oosterschelde zelf is hier zo'n bfeetje gebleven
zoals die was. Op andere stukken is meer
veranderd. Toen de Krabbenkreek nog in open
verbinding stond met de Biesbosch was het water
brakker, zoeter dan nu. Er waren nog geen oesters:
die zijn pas na de sluiting gekomen."
Heeft u nog wensen voor het gebied?
"Een stukje terug ligt geen asfalt. Als daar
geasfalteerd zou worden, zou dat voor mij prettig
zijn. Dat doen ze niet vanwege de vogels.
Die broeden daar niet, maar ze eten er wel. Ze gaan
echt niet weg. ledereen staat er altijd van te kijken
hoeveel vogels er zitten. Soms zijn er honderden
ganzen. Die vogels zijn zo onstrant: die blijven
gewoon zitten."
C. Frederiks is journalist en fotograaf
Wandelen en fietsen langs de Deltawateren heeft
een enorme vlucht genomen. Fijn dat zoveel mensen
van ons buitendijkse landschap genieten. Maar er
zijn stukjes die te kwetsbaar zijn om open te stellen.
Het klopt dat veel vogels zich weinig van passanten
aantrekken. Maar het is evenzeer waar dat er soorten
zijn die langs opengestelde zeedijken niet voldoende
rust vinden. Dat geldt zeker voor broedvogels óp de
dijken, zoals plevieren en scholeksters.
Het is Kees
Reijngoudts grote
wens dat het hele
pad langs de
Krabbenkreek wordt
geasfalteerd.
ZEEUWS-5
-LANDSCHAP
