valeriaan en waterkers. Ook salie (Salvia officinalis) was befaamd als geneeskruid, getuige een Latijns spreekwoord: "Cur moriatur homo cui Salvia crescit in horto?" (Waarom zou een man sterven als er salie in zijn tuin groeit?) Kruidengeneeskunde of symptoombestrijding? Maar ook in Nederlandse namen vind je soms aanwijzingen voor traditioneel geneeskundig gebruik. Bijvoorbeeld bij het guichelheil. Heil is een in onbruik geraakt woord wat genezing betekent en guichelen is een oud woord voortoveren. Sporen van hetzelfde grondwoord vind je nog terug in goochelen en huichelen. De grootste gemene deler van deze woorden: "dingen zijn anders dan ze lijken". Guichelheil biedt dus genezing voor tovenaars en in dit geval mag je dat vertalen met mensen die zich onbegrijpelijk en onnavolgbaar gedragen. Tegenwoordig spreken we van psychosen en aanverwante ziektebeelden. Onze verre voorouders vonden in de minerale olie die afkomstig is uit guichelheil een anti-psychoticum avant-la-lettre. De naam van heelblaadjes verwijst naar het werkwoord helen of genezen. Pakken we daar de Latijnse soortnaam dysenterica bij, dan wordt duidelijk dat uit heelblaadjes een medicijn tegen dysenterie bereid werd. Daarbij rijst natuurlijk de vraag hoe effectief deze middelen waren tegen de ziekten waarvoor ze ingezet werden. Het antwoord daarop is nog niet zo simpel te geven. Dat komt niet in de laatste plaats omdat in onze samenleving een vrijwel onbegrensd vertrouwen bestaat in de chemicaliën van de farmaceutische industrie. Snel en efficiënt symptomen bestrijden, zoals farmaceutische geneesmiddelen in veel gevallen doen, is er in de kruidengeneeskunde meestal niet bij. Maar de kwalijke bijwerkingen zoals die bij veel moderne geneesmiddelen voorkomen zijn ook veel minder aan de orde. Oppassen geblazen Dat wil overigens niet zeggen datje met kruiden maar naar believen experimenteren kunt. Een bekend voorbeeld van mogelijke risico's is het Sint Janskruid, waaruit de zogenaamde Johannesolie wordt bereid. Je kan het heel simpel zelf ontdekken door in de bloemknoppen van de plant te knijpen. Uit de gele knoppen komen - heel verrassend - een paar druppels van de roodbruin gekleurde olie. Johannesolie wordt gebruikt voor een droge huid en voor huidirritaties en dat levert weinig gevaren op. Maar uit de plant worden ook medicijnen voor inwendig gebruik bereid en daaraan kleven soms wel flinke risico's. Zo kan sint janskruid de werking van chemotherapie frustreren en bij gevoelige mensen kan het gebruik zelfs een psychose oproepen. Dat komt vooral ook omdat de hoeveelheid werkzame stof in verschillende individuen van de plant sterk kan verschillen. Kortom: ook kruidengeneeskunde vergt veel kennis en zorgvuldigheid. Helaas is veel kennis van de kruidengeneeskunde ZEEUWS - verloren gegaan. Eén van de oorzaken is dat kruidengeneeskunde vaak op één hoop gegooid wordt met kwakzalverij. Geheel ten onrechte; ook de moderne farmacie maakt nog steeds gebruik van stoffen die rechtstreeks uit wilde planten afkomstig zijn. Maar in vergelijking met andere geneesmiddelen bieden kruidenextracten natuurlijk maar een heel bescheiden'verdienmodel'. Niettemin vormt onze flora een ware schatkamer aan potentiële geneesmiddelen. Naast alle andere argumenten om zuinig te zijn op onze natuur is ook dit heel belangrijk! Zelf proberen: salie tegen verkoudheid Het roemruchte imago van salie als geneeskruid kwam hiernaast al even ter sprake. Omdat salie veel in tuinen gekweekt wordt en dus makkelijk verkrijgbaar is leent het zich prima voor een eigen experiment. Bij opkomende keelpijn of verkoudheid is het kauwen op vers geplukte salieblaadjes een uitstekende remedie.Thee van gedroogde saliebladen wordt bovendien aanbevolen voor het verhogen van de weerstand en ter bestrijding van griepachtige klachten. Maar als altijd geldt ook hier: overdaad schaadt. Kruidengeneesmiddelen moetje net zo min als reguliere medicijnen langdurig of in grote hoeveelheden gebruiken. En zoals het bij huismiddeltjes altijd keurig verwoord wordt: "Indien na gebruik geen verbetering optreedt moet u een arts raadplegen". Chiel Jacobusse is senior projectleider bij Sint Janskruid Het Zeeuwse Landschap (Chiel Jacobusser) Rood guichelheil werd beschouwd als anti- psychoticum (Chiel Jacobusse) LANDSCHAP

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2020 | | pagina 13