LANDSCHAPSMAN I FESTAT X EI
Op 28 oktober j.l. was Stichts
Landschapsbeheer, ons susje in Utrecht,
organisator van de landelijke manifestatie in
het kader van de Nationale Uerkdag in het
1 andschapDeze vond plaats in winkelcentrum
Hoog Catharijne.
Zo-n zS organisaties waren uitgenodigd iets
ovei hun werk, provincie of organisatie te
vertellen» Aan elk werd een stand toegewezen,
waar bezoekers informatiemateriaal of
produkten konden verkrijgen» Ook waren
er info-panelen opgezet die globaal de
doelstellingen of achtergronden van hun
organisatie weergaven.
Uat was de reactie van het publiek? Typerend
waren de reacties aan de stand van de SLZ
over Zeeland;
"Ik dacht dat Zeeland alleen maar uit vlakke
polders bestond met een groot
Noordzeestrand
Of. Ik wist niet dat er in Zeeland bergen
waren
Dit laatste sloeg op de foto van een
vliedberg, die sommige bezoekers kennelijk
voor een b e r gaanzagen.
De conclusie was erg duidelijk na deze dag:
ondanks de VVV-promoties is Zeeland kennelijk
nog niet bij elke Nederlander bekend»
Gelukkig konden we veel informatie
verstrekken in de vorm van folders en
bi ocliui fS die we aan belangstel lenden konden
uitdelen. Vooral de brochure over
veedrinkputten wilden de mensen graag hebben.
De foto van een boomkikker op het paneel trok
12
de meeste aandacht. Veel bezoekers dachten
dat het een relict uit de oerwouden was:
pijlgifkikkers in Nederland?
In ieder geval konden we veel vertellen over
het ontstaan en de functie van drinkputten.
Ue stonden eigenlijk een beetje geïsoleerd in
het winkelcentrum, wat maar goed was ook.
Andere stands stonden in de doorgangsroute
van het centraal station naar het stads
centrum. De mensen daar konden nauwelijks een
glimp opvangen van de stands, en praten was
bijna niet mogelijk. Je kon daar eigenlijk
alleen maar folders uitdelen. Tja, wat wil
je, als je komt om te winkelen dan verwacht
je niet iemand die je komt lastig vallen om
over het landschap te praten, misschien
wel over het stadsleven, maar bomen en
kikkers? .nee.
Aan onze stand konden de mensen een babbeltje
maken, en de info—panelen rustig bekijken.
Bovendien hadden we een goed. toezicht op het
meegebrachte materiaal. Dat was ook wel
nodig, want aan het einde van de manifestatie
deed zich nog een klein incidentje voor: een
stel opgeschoten knapen in de leeftijd van
15-20 jaar kwam plotseling opdagen en griste
gelijk al ons gereedschap van de tafel.
Sommigen begonnen letterlijk de poten van de
tafels af te zagen» Gelukkig konden we de
gemoederen tot bedaren brengen, en uitleggen
waarvoor de gereedschappen dienden.
Uiteindelijk verdwenen ze even plotseling als
ze gekomen waren.
Het was al met al een enerverende, maar toch
ook wel vermoeiende dag. Ue gingen om 5.30
uur van huis, en waren weer om 21.30 uur
terug
13
