Om de handen tijdens het werk te beschermen dragen ze handschoenen en tijdens het werken met de maaimachine zijn oorkleppen strikt noodzakeli jk Verder gaat de doorsnee KNNV-vrijwi11iger gekleed in een versleten blauwe overall Cmet soms wel héél erg grote scheuren) en groene rubberlaarzen Voor wie in het dagelijks leven de hele dag op kantoor zit, is het best zwaar werk. "Het een uurtje zagen kun je jezelf helemaal afmatten" zegt Jan Fransen. "En omdat we maar eens in de twee weken werken raak je er ook niet sterker van, dan zou je het vaker moeten doen naar je mag het ook gewoon rustig aan doen. Het is vrijwilligerswerk, het moet leuk blijven HarcelHLO-studentvertelt: "Haaien, dat is zweten! Knotten valt wel mee." Als het gestaag begint te regenen is dat een reden om de werkzaamheden te staken. Als het 's morgens voor ze vertrekken al miezerig is, dan slaan ze maar een weekje over. Bij -10°C wordt er ook niet geknot of gesnoeid. Deels omdat dat slecht voor de bomen is, deels ook omdat je bij dergelijke weersomstand igheden wel iets leukers weet te verzinnen dat een hele morgen te werken Doorgaans vertrekken ze 's winters op 6 zaterdagmorgen om 9 uur bij de schuur van de SLZ, waar ze ook het gereedschap halen. Op de plaats van bestemming wordt er dan meestal gewerkt tot een uur of half één. 's Zomers wordt er vaker op een doordeweekse avond gewerkt i.p.v» op zaterdagmorgen. Ze werken dan van 7 tot 9 uur, waarna het met het maaien verloren vocht nog even wordt aangevuld d.m.v» een pilsje! "Ue beginnen te laat, koffiedrinken doen we te lang en we stoppen te vroeg!" vertelt iemand. "Haartussendoor verrichten we toch nog aardig wat werk." En voor dat werk dat zodoende toch nog verricht wordt krijgen ze dan een vergoeding van f 5,per boom. Daarvan wordt de koffie bekostigd, er worden gereedschappen van aangeschaft en soms blijft er ook nog wat over om een leuk project mee te steunen; laatst hebben ze b.v. geld uit de kas gehaald t.b.v. het in stand houden van een oeverzwaluwkolonie op St. Philipsland. In ruil voor deze donatie mag de groep dan een dag op excursie in het betreffende natuurgebied, wat normaliter niet vrij toegankelijk is. "Ue zouden ook nog wel eens een houtversnipperaar willen aanschaffen, zodat we het hout dat we verwijderen nog nuttig zouden kunnen gebruiken". En ook het materiaal waar ze mee werken is nog niet alles, volgens Harcel. De mannen vormen met elkaar een vrij constante groep, hoewel niet iedereen elke werkdag meedoet. Er zijn regelmatig nieuwelingen,, maar het komt veel voor dat die het na een keer of drie alweer voor gezien 7

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 1990 | | pagina 5