Kerkuilekasten ophangen Kerkuilekasten ophangen is soms een hele klus, waar heel wat spierkracht bij komt k i jken t Verder moet je geen last hebben van hoog tevrees, want de kerkuil belieft zijn kast zo hoog mogelijk in de schuur. Lucien en Tonnie van de SLZ doen het zo; Ze zoeken het rustigste, donkerste hoekje op in de schuur, zagen op de goede plek een ingang in de nestkast, zetten hun lange, .driedelige ladders tegen een steunbalk, pakken allebei met een hand de kast beet, met de andere hand de ladder en hup.... zo klimmen ze een metertje of zeven, acht omhoog. In de hoogte spijkeren ze de kast goed vast. Een spannend gezicht om vanaf de grond naar te kijken! Vervolgens komen ze weer naar beneden. Tonnie verzet z'n ladder naar de wand van de schuur, waar hij bovenin nog een gat moet maken om de uilen gelegenheid te bieden de schuur in en uit te vliegen. Lucien haalt het deksel voor de kast en legt dat erop. K1 aar i s kees t Op naar het volgende adres in de polder. Haar het gaat niet altijd zo makkelijk en snel. Het kan best moeilijk zijn om de kast op z'n plaats te krijgen. Lucien doet het ook wel eens alleen. Dan moet je wel een katrol bij je hebben om de nestkast met een touw de hoogte in te hijsen. Het is ook moeilijker om de nest- 20 kast vast te spijkeren dan wanneer je het samen doet. Veel boeren vinden het wel leuk, zo'n kerkui1enestkast in de schuur. Lucien en Tonnie krijgen hun adressen door van de SLZ of de plaatselijke natuurverenigin- gen

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 1993 | | pagina 12