Mijn stageperiode in Goes
Bunkers
In de periode van 20 maart t/m 4 juli heb ik stage gelopen bij SLZ.
Ik ben derdejaars student Milieukunde met als afstudeerrichting
Natuur- en Landschapsbeheer.
Mijn stage-opdracht bestond uit het inventariseren van bunkers op
Walcheren. En daarnaast het onderzoeken van de mogelijkheden
om deze bunkers in te richten als winterverblijf voor vleermuizen.
Uiteindelijk geeft mijn verslag voorbeeld-inrichtingsplannen van
twee geselecteerde bunkers en de omgeving van de bunkers. Tevens
is in het verslag weergegeven welke bunkers op Walcheren in
aanmerking komen om ingericht te worden, door middel van een
puntensysteem.
Diegenen die het hele verslag willen lezen, kunnen het lenen bij het
kantoor van SLZ.
Veldervaringen
Tijdens de inventarisatie van de bunkers op Walcheren, maak je het
een en ander mee. Bij de tweede bunker in Groot Abeele had ik
enige moeite met het dialect. Ik sprak met de vader van de eigenaar
van deze bunker, deze was heel aardig. Hij vertelde enige verhalen
over de oorlog en hoe hij daar heelhuids uitgekomen was. Ja, hij
had de oorlog heel bewust meegemaakt en hij was nu al een achie.
Dit was nu het struikelblok voor mij, wat is een achie, dacht ik bij
mezelf. Vriendelijk lachend en zwaaiend afscheid genomen, maar
ondertussen wist ik het nog steeds niet. Ergens tussen Koudekerke
en Middelburg kwam ik er achter, die man was al in de tachtig.
Een achie staat voor acht natuurlijk. Het raadseltje was opgelost.
12
Dhr. Roose in Koudekerke heeft een bunker in de tuin. Daar
aangekomen, om de bunker even van binnen te bekijken, blijkt de
buurman ook interesse te hebben in vleermuizen. Ik vertel over
mijn opdracht en hij vraagt aan mij of ik het niet eng vindt om in
de bunkers te gaan. Daarna zegt hij als geintje, dat ik moet oppas
sen, want misschien kom ik nog wel dooie duitsers tegen. Ik lach
daar vrolijk om en neem nog een bakje koffie.
Een dag later ga ik een bunker binnen, althans dat was de bedoe
ling. Ik knip mijn zaklantaarn aan en ga het trapje af de bunker in.
Ik ga de bocht om en schijn met mijn zaklantaarn voor me. In het
licht van de zaklantaarn zie ik opeens een man staan, mijn hart
bevindt zich op dat moment ergens in mijn keel. Ik ren weer naar
buiten, in mijn achterhoofd de gedachte aan een dooie duitser.
Nadat ik weer tot rust ben gekomen, ga ik de bunker weer in want
ik realiseer me natuurlijk dat het geen dooie duitser kan zijn. En
wat blijkt, het is een vogelverschrikker met een oude lange motor-
jas aan. Nou hij doet zijn werk goed, hij verschrikt niet alleen
vogels, maar ook stagiaires.
Andere ervaringen zijn: weggejaagd worden door Betsy het paard;
ik kon ineens erg hard rennen. Aangevreten worden door pony's,
goed bedoelde godsdienstlessen en veel verhalen over de oorlog. Al
met al was het geen saaie inventarisatie.
Mee met de VLP
Om een indruk te krijgen van het werk wat de vrijwilligers en
banenpoolers doen, ben ik een dag mee geweest met de VLP. 's
Ochtends om 8.45 vertrek naar Wolphaartsdijk om een steile dijk
te maaien. Mike begon met maaien, geholpen door drie mensen die
de motormaaier in bedwang moesten houden met een touw. Alle
anderen, waaronder ikzelf, begonnen met het wegharken van het
maaisel. Inmiddels heerste er al een aardig temperatuurtje, zo'n 28
°C. Vooral onder aan de dijk was het erg heet. Tijdens het werk
wordt veel gepraat en er heerst een gezellige sfeer.
13
De Boom In 2-99
De Boom In 2-95
