ongeveer anderhalf meter hoog. De verschijnselen op de meidoorns
lijken daarbij erg op de vaantjes van het bacterievuur. Het wordt
daardoor ondoenlijk om in deze strook nog bacterievuur te vinden.
Hier zitten we met een probleem. Het beste is dan om deze strook
niet mee te nemen om dan zo'n week of twee later nog eens te
kijken. Dan blijkt wel waar er zich bacterievuur heeft ontwikkeld.
Je moet dan uiteraard wel forser ingrijpen.
Tips bij de bestrijding
Meidoorns zijn stekelige struiken, een goede bescherming van de
huid is dus van belang. Vooral de handschoenen moeten van stevige
kwaliteit zijn. Wanneer er met de motorzaag gewerkt moet worden
is het soms erg verleidelijk om met het warme weer dan maar even
niét het veiligheidspak aan te trekken. Je kimt geen dommere fout
maken, je eigen veiligheid gaat voor alles!
Die delen die aangetast zijn moeten worden afgezaagd of geknipt.
Daarbij is het van belang om tenminste 50 cm. extra aan gezond
hout weg te nemen, omdat de bacteriën al verder in de tak zijn
doorgedrongen dan dat je van buitenaf kunt zien. Dat deze afstand
van 50 cm. niet steeds aangehouden wordt is nog steeds de meest
voorkomende fout die wordt gemaakt. De aantasting blijft dan
gewoon zitten. De aangetaste delen zijn erg besmettelijk. Ga daar
niet over een grote afstand mee slepen, je laat dan een spoor van
besmetting achter. Als je een tak met moeite uit een struik kunt
trekken kan je hem beter laten zitten (wel afzagen natuurlijk) zodat
je de zieke delen niet tegen de nog gezonde schuurt. Bij de volgen
de ronde kan de tak er dan eventueel alsnog uitgehaald worden
omdat dan de besmettingskans toch weg is. De bacteriën zijn
namelijk bij warm weer in een afgezaagde tak binnen 24 uur wel
dood, bij vochtig weer binnen enkele dagen. Kleine stapels takken
kunnen bijna altijd in de haag verwerkt worden. Grote stapels
worden door een loonwerker afgevoerd.
In de hagen is nog een groot aantal oude Meidoorns aanwezig.
Deze bomen kunnen wel over de 100 jaar oud zijn en een dikke
stam hebben. Voordat je de zaag zet in zo'n respectabele gigant
moet je wel erg zeker zijn van je beslissing. Na ieder perceel
moeten de gereedschappen worden ontsmet met spiritus.
8
Rampjaar 1995
De mate waarin het bacterievuur aanwezig was laat zich goed
afmeten aan het aantal m3 dat de loonwerker jaarlijks moest
afvoeren. Een aantal jaren schommelde deze hoeveelheid zo rond
de 100 a 120 m3 (goed aangestampt, met de atlas). In 1995 steeg dit
explosief tot boven de 200! Als reden werd o.a. de late voorjaarsha
gelbuien genoemd, die beschadigingen aan bladeren en twijgen
toebrachten. De bacteriën kregen zo als het ware vrij spel. Maar
ook de lange hete zomer, die vooral in het begin ook nog redelijk
vochtig was. Het zijn voor de bacteriën uitstekende omstandighe
den. Met zo'n extreme zomer en zoveel bacterievuur zijn er veel
plaatsen waar de nieuwe aangroei van meidoorns de uitval bij lange
na niet kan compenseren. Dit ondanks alle inzet van geld en mens
kracht voor nieuwe aanplant en bacterievuurbestrijding. Laten we
daarom hopen dat 1995 geen nieuwe trend wordt maar meer een
uitzondering is geweest.
Gemengde aanplant
Tot slot nog een opmerking over het belang van een gemengde
aanplant. Het blijkt dat een monocultuurhaag van meidoorn veel
kwetsbaarder is dan een gemengde haag. Dat komt omdat de
trefkans op besmetting in een ongemengde haag veel hoger is
terwijl daar de uitbreiding van de besmetting ook sneller gaat. In
een ongemengde haag vallen bij een grote aantasting flinke gaten.
Terwijl een gemengde haag, ook als er wat meidoorns uit moeten,
nog redelijk als haag kan blijven functioneren. Daarbij is de ecologi
sche waarde van gemengde hagen uiteraard een stuk hoger.
Laten we hopen dat we het bacterievuur in de toekomst goed
onder controle kunnen houden. De hagen met hun uitzonderlijke
landschappelijke en ecologische waarde verdienen een behoud in
ons Zeeuwse land.
Lucien Calle
9
De Boom In 1-96
De Boom In 1-96
