Boerenerven,
een bijna vergeten erfenis
De Erfgoed Trofee '97
'Maak je erfgoed start met de uitreiking van een Erfgoed Trofee
'97. Eigenaren van boerenerven, en dat kunnen natuurlijk ook
'buitenlui' zijn, konden zich voor de trofee inschrijven. In Zeeland
waren er 22 inschrijvingen waarvan uiteindelijk een jury de beste
heeft uitgekozen. De jury heeft beoordeeld op 3 aspecten: waarde
voor natuur en landschap; cultuurhistorie en praktische bruikbaar
heid voor de boer. Winnaar is geworden de familie Polderdijk uit
Nieuw en St. Joosland. Bij hun is op het toegangshek naar het erf
het bordje opgehangen "Winnaar Erfgoed Trofee 1997, provincie
Zeeland".
Open Boerenervendag
Meest in het oog springend onderdeel van de actie is de Open
Boerenervendag welke op 4 oktober gehouden wordt op het erf
van de familie Quist, 't Molentje 4 te IJzendijke. Hier kan het
grote publiek kennis maken met de mogelijkheden die er zoal zijn
op en rond een boerenerf om de natuur- en landschapswaarden te
versterken. Een uitgebreider overzicht van het programma leest u
elders in deze 'De Boom In'.
In de loop van het winterseizoen '97/'98 zullen een aantal erven
binnen Zeeland worden opgeknapt. Dit kan soms om heel eenvou
dige maatregelen gaan, zoals het ophangen van een nestkast voor
een Kerkuil. Soms wordt er meer gedaan. Een hoogstamboomgaard-
je wordt hersteld, de veedrinkput wordt uitgemodderd of er wordt
een windsingel aangeplant. Tevens wordt, met name in Zuid-
Beveland een 'ervencursus' gegeven. De belangstelling daarvoor
blijkt inmiddels dermate groot te zijn dat er reeds een viertal
cursussen zijn volgeboekt.
De belangstelling van de eigenaren is hoopgevend. Het blijkt dat
men veel belangstelling heeft voor de natuur en het landschap in de
eigen omgeving.
door Gerard Smallegange
Werkgroep Boerenerven Nederland
Het bleekveld op onze boerderij was een apart lapje gras omzoomd
door een oude heg van gemengde herkomst. Als de lakens waren
gewassen - en dat was vroeger een heel werkmet kokenstampen en
wat al niet - werden ze keurig uitgespreid op de bleek. Laken naast
laken lag er naast elkaar zeer wit en rein te zijn. Als jongetjes was het
ons dan streng verboden om ons in die omgeving te vermaken met
balspelen, hoepels of anderszins. Dat was erg moeilijk, want juist in
tijden dat het niet mocht hadden we erg veel zin in een partijtje
voetbal op de bleek met de heg als begrenzing van het doel. Terwijl we
nog aarzelden, kwam soms een kat in volle onschuld aangetrippeld.
Met de pootjes vol losse modder wandelde het dier diagonaalsgewijs
over de lakens heen, een intrigerend spoor van grijs en zwart achterla
tend op de witte lakens. Als de werkster of je moeder daarna, in grote
woede ontstoken, de kat wegjoeg trippelde het stomme dier weer dwars
over alle lakens heen uit het gezichtsveld. In zo'n situatie lachend
toekijken was riskant. Voordat je het wist, had je een stevige oorvijg te
pakken. Je kon maar beter wegduiken naast de taeltuun, de stellage
waarop de melkemmers en teilen (=taelen) te drogen lagen. Of naast
het bankje dat tussen taeltuun en regenbak stond, en dat normaliter
diende als zitplaats bij het aardappelen schrappen Cs zomers) of het
mosselen knipsen Cs winters). Of bij de grote bos rabarber die achter
taeltuun en regenbak weelderig groeide. Maar bij die rabarber zat je
nooit lekker weggekropen. Het was het laagste plekje in de tuin, alle
water van afwas en emmers schrobben stroomde erheen. Dat was
prettig voor de vochtminnende rabarber maar niet voor het jongetje
dat erachter wegkroop. Nee, alles welbeschouwd kon je maar het beste
wegduiken achter de opbouw van de regenbak. Dan moest je wel
oppassen de bakkruudjes, de knoffeltjes en de broekomstulen niet te
11
De Boom In 2-97
De Boom In 2-97
