Even voorstellen... Tijdens het recreëren proberen de vrijwilligers de natuur wel zo weinig mogelijk te verstoren, maar blijven niet altijd op de paden. Het recreëren in de natuur is voor hen een soort ontdekkingstocht, terwijl ze er wel voorzichtig mee omspringen want ze beseffen wel hoe kwetsbaar de natuur is. De meeste vrijwilligers nemen wel eens rommel van anderen mee uit de natuur. Men kan doordat men meer in aanraking met natuur en landschap komt door middel van vrijwillig natuur- en landschapsbeheer, meer natuurbewust worden en daardoor meer natuurvriendelijk (recrea- tie)gedrag gaan vertonen. Ook kan men al rekening houden met natuur in het dagelijkse (recreatie)gedrag, en zocht men naar meer mogelijkheden om een bijdrage te leveren aan de natuur en vond men dit in het vrijwillig natuur- en landschapsbeheer. Vrij willigerswerk: het stimuleren waard Vrijwilligers in natuur- en landschapsbeheer leveren zeker een bijdra ge aan een duurzaam draagvlak in de samenleving. Enerzijds door het belang van natuur- en landschapsbehoud en -ontwikkeling beter in te zien en door politieke steun. Anderzijds leveren zij een directe bijdrage aan het behoud en de ontwikkeling van natuur en landschap door het uitvoeren van vrijwil ligerswerk. Hierom is het aanbevelingswaardig voor overheid en natuurbeschermingsorganisaties om het vrijwillig natuur- landschaps beheer te stimuleren. Dit kan bewerkstelligd worden door het vrijwilig natuur- en land schapsbeheer meer bekendheid te geven via bijvoorbeeld krant, tijdschriften, posters en misschien wel internet, radio en televisie. Er kunnen werkdagen georganiseerd worden voor scholen, zodat de kinderen al vroeg met vrijwillig natuur- en landschapsbeheer in aanraking komen, en dan misschien al enthousiast gemaakt worden. Een betere samenwerking tussen natuurbeschermingsorganisaties en recreatie-ondernemers is aan te bevelen. Ze kunnen dan totaalpakket ten aanbieden in de vorm van een 'dagje uit in natuur en landschap' of 'een weekendje ontspannen en inspannen in de natuur', waarbij men in het gebied waar de werkzaamheden uitgevoerd worden ook kan eten en slapen. Kees Tonkens Medewerker Landschapsonderhoud Ik heet Kees Tonkens, ben 41 jaar en woon in 's Heer Abtskerke. De afgelopen 20 jaar fladderde ik wat rond in allerlei opleidingen; op tuinbouwgebied, gehandicaptenzorg, therapie, kunstacademie. Ik deed stages en werkte af en toe. In 1992 was ik in Kloetinge bezig een bostuin aan te leggen waarvoor ik meer takken dan planten nodig had. Ik belde Peter v.d. Vliet, die toevallig vlakbij bezig bleek te zijn met z'n ploeg. Ik kreeg een flinke partij wilgentakken bezorgd. De SLZ leek met wel een soort toffe club. Daarom meldde ik me in 1993 aan als vrijwilliger. Bacterievuurbestrij ding Sinds ik in 1995 'banenpooler' werd, staan mijn zomers in het teken van de bacterievuurbestrijding bij meidoorns in het zgn. heggen- gebied van Zuid-Beveland. Dit is namelijk een gebied waar heel veel meidoorns voorkomen en eveneens veel boomgaarden. Bacterievuur is een besmettelijke en gevaarlijke ziekte die bij ook bij peren en in mindere mate bij appels kan voorkomen. Om eventuele besmetting van meidoorn op fruit tegen te gaan moeten alle aangetaste delen worden verwijderd. Buiten de zomer om werk ik, als ik geen an dere taak heb, mee in één van de landschapson derhoudsploegen. De Boom In 2-98 24 De Boom In 2-98

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 1998 | | pagina 14