Veldwerken Kiek, kiek, fn knoffeltje op d'n diek Dijkendagen in de Zak van Zuid-Beveland dagboekflarden van Peter v.d. Vliet, begeleider vrijwilligersploeg SLZ vr»j«lag 6 januari Plinten in £t. Laurens na enig uitstel mair in plüts Vin «Iroger is het nitter geworden. AAiniKrüntje pligt plintstrooK en wij wurmen «le Zeeuwse hüg «le gron<l in. VeWesJoorn, griuwe wilg, meidoorn, hotv«lsroos, sleedoorn üngevuM met es en wilgepoten. De berijpte weUe verandert bij een prettig zonnetje in mo<Uerpoei; «le fotograif Vin «Ie PZC leent lürzen en heeft <!ür geen spijt Vin. vrij«li9 9 iprii Als lütste knotproject «lit seizoen prichtige ou«le wilgen «toor «le zeewin«l over «le sloot ge<trongen, Vin «lie bomen wür je een hele morgen inzit, p/im kijkt net op tij«l om en vin«lt 13 eieren teveel vin het goe«le. Drie weken liter zit moe«lereen«l toch op het nest wit hoopvol stemt «lit onze verstoring niet «Irimitisch was. De boer zii volgen of een «lig 'kou' te verdragen was; «le 'broe«lboom' hebben we niet geknot. mün«lig 2O april De hikken gescherpt rij«ten we naar £t. Laurens en bezien het resultaat van ons werk in januari. Op wat hondsroos na loopt alles uit, mei«loorn en vel«tes«loorn zijn al ver, es, slee«loorn, liguster wat achter; bemoe«tigen«l veel spruiten op «le wilgepoten. Het hakken heeft naast het verwij«leren van «le concurrentie vooral tot «loei «le structuur van «le bonkige gron«l wat te verbeteren, zo«lat «le planten zich wat sneller ontwikkelen. AAet «le eigenaar spreken we af voor eerste helft juni voor een twee«le ron«le. door Winant Halfwerk, medewerker SI_Z Deze zomer organiseren verschillende natuurorganisaties samen de dijkendagen in de zak van Zuid-Beveland. Ter inleiding vind je hieronder een artikel over de bijzondere waarde van deze (bloem)dijken. Aansluitend het programma van de dijkendagen. Komt allen! Ontstaan van het dijkenlandschap Millenniumproblemen? Een kleine duizend jaar geleden hadden we daar in Zeeland ook al last van. Het Zeeuwse eilandenrijk was nog maar amper een paar eeuwen bewoonbaar of vanaf het jaar 1000 begon de zee opnieuw verwoede aanvallen op het land. Aan het einde van de Romeinse tijd was dat al eens eerder gebeurd. Toen waren de bewoners van het Deltagebied nog niet bij machte zich daar tegen te weren. Ruim vier eeuwen lang was bijna de hele regio ontvolkt. Maar, het waren andere tijden, in de eeuwen rond de millenniumwisseling. Voor Vlaanderen en omstreken was een periode van groei aangebroken, zowel van de economie als van het bevolkingsaantal. De economie moest draaiende gehouden worden en vele mondén dienden te worden gevoed. Dus om vruchtbare land bouwgrond zo maar weer aan de zee prijs te geven, dat ging te ver. Vooral onder leiding van kloosters uit Vlaanderen, Brabant en zelfs Luxem burg werden rond de toenmalige eilanden de eerste dijken opge worpen. Aanvankelijk nog erg primi tief, maar al doende leerde men. De economie en bevolking bleven groeien. Er was steeds meer land nodig. Zodra buitendijks een stuk schor door opslibbing bijna perma nent boven water kwam werd daar gauw een dijk omheen gelegd. Zo groeiden in de Late Middeleeuwen de vele Zeeuwse eilanden langzaam naar elkaar toe. De stroomgeulen, waar eens eb en vloed vrij spel hadden, veranderden in een mozaïek van poldertjes, van elkaar geschei den door een fijn netwerk van dijken. In de loop van de zestiende eeuw nam de civiel-technische kennis een grote vlucht. Dat had als gevolg dat veel grotere stukken land dan voorheen in één keer omdijkt konden worden. De polders die van dan af onstonden worden gekenmerkt door grootschaligheid en rechtlijnigheid. Nu, tegen het jaar 2000, ligt er opnieuw een ringdijk rond Zuid- Beveland, op deltahoogte. Erachter ligt het resultaat van duizend jaar lang ploeteren tegen de zee: een uniek landschap van weidse polders geflankeerd door strakke dijken, daterend vanaf de 16e eeuw, en kleinschalige poldertjes omringd door kronkelige dijkjes, daterend uit de Middeleeuwen. Veel dijken zijn beplant met hoogopgaande bomen of knotbomen die vooral de kleine polders een besloten karakter en gevoel van geborgenheid geven. Op zulke 'stille' plekken vergeet je licht dat de woeste baren eigenlijk heel dichtbij zijn. De boom in 1-1999 -2- De boom in 1-1999

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 1999 | | pagina 3