Even voorstellen... Onze Zeeuwse berceau's, v een romantisch tuin/landschapselement In deze rubriek stelt iedere keer een andere SLZ-medewerker zich voor. Dit maal is het woord aan Ewoud. Mijn naam is Ewoud Voogd en ik werk sinds 1 juli 1997 bij SLZ, waar van het eerste jaar via de Melkertregeling. Mijn taken bij SLZ bestaan uit het (een dag per week) begeleiden van vrijwilligers in het veld, voornamelijk op Zuid-Beveland, en het (drie dagen per week) op kantoor verrichten van diverse werkzaamheden, zoals: over eenkomsten met eigenaren van landschapselementen uitwerken, het maken van plannen voor o.a. boe renerven, en vele andere klussen. Hoe mijn belangstelling voor het landschap is ontstaan weet ik niet meer, maar het is in mijn schooltijd wel sterk toegenomen, doordat ik 's avonds als het ook maar enigszins mogelijk was mijn fiets pakte om van het Bevelandse landschap te genie ten. Na mijn middelbare schooltijd ben ik naar Boskoop gegaan om mijn kennis van het landschap te vergroten. Alleen kreeg je in het begin bijna niets over het landschap te horen. Wel kregen we veel scheikunde, natuurkunde en wiskun de, mijn favoriete vakken op de middelbare school, maar de belang stelling voor die vakken was inmid dels al flink afgenomen (54 3 2 Later kwam daar nog het saaie informatica bij. De leukste vakken, zoals landschapsbouw en vegetatie- kunde, kwamen later pas. Inmiddels ben ik alweer vele jaren van school af en inmiddels (bijna) aan computers en reizen verslaafd. Mijn belangstelling voor het land schap is in al die jaren blijven be staan, en deze is gelukkig goed te combineren met de meeste van mijn andere interesses, zoals wilde orchideeen, vleesetende planten, reizen, video/fotografie en filosofie, en natuurlijk 's zomers maaien met de KNNV-beheerswerkgroep. In dit stukje heb ik geprobeerd zeer kort iets over mezelf te schrijven, hoewel het onmogelijk is iemand te kennen, inclusief jezelf. door Rudie Geus, regiomedewerker SLZ In Zeeland zijn verspreid over de provincie nog allerlei historische tuin- en parkelementen te vinden. Je kunt hierbij denken aan de fraaie vijverpartijen op de buitenplaatsen op Walcheren, de kleine grotten in enkele pastorietuinen in Zeeuws- Vlaanderen, diverse buxuspatronen bij onze boerderijtuinen, de leiperen op Tholen, enz. Naast deze elementen hebben wij in Zeeland ook nog een paar fraaie berceau's. Een berceau is een met loofgewelf overdekt wandelpad. Berceau's komen verspreid over heel Nederland voor op buitenplaatsen of landgoe deren. Een dergelijke loofgang vormde vooral een sierelement in stijltuinen uit de renaissance, rococo of barok-periode. Zij zijn gesnoeid als uiting van vakmanschap en geven bescherming tegen zon, regen en wind. Tevens bieden zij gelegenheid voor afzondering. Boomsoorten als haagbeuk, vruchtbomen als peer of druif of rozen werden daartoe over een latwerk van hout of smeedijzer geleid. Ook in Zeeland zijn op enkele landgoederen/buitenplaatsen nog enkele berceau's terug te vinden. Vrijerslaantje Een van de bekendste is de berceau in het wandelbos van de Freules in Kloosterzande (het Hof ter Zande) waar ook zeer veel stinzenplanten (met drie soorten sneeuwklokjes) staan. Onderhoud van de berceau (en bosje) vindt plaats door de beheerswerkgroep van de natuurbe schermingsvereniging De Steltkluut in overleg met de gemeente Hontenisse. De berceau is plaatselijk bekend als vrijerslaantje; op zaterdagavond na het barbezoek in Kloosterzande veelvuldig bezocht door paartjes in romantische sferen? De berceau wordt hier gevormd door haagbeuken. Zo'n haagbeuken- berceau wordt ook wel 'charmille' genoemd 'charme' is frans voor haagbeuk). Helaas is het grootste deel van de oostelijke helft van de berceau door de schaduw van diverse grote bomen (paardenkastanjes) verdwenen. Enkele jaren geleden hebben de vrijwilligers van de Steltkluut hier nieuwe haagbeuken bij geplant maar door de zeer moeilijke standplaats zijn er helaas veel dood gegaan. Het overige deel van de berceau wordt periodiek gesnoeid. De leeftijd van dit soort gesnoeide bomen en struiken is moeilijk te schatten. Door de geregelde snoei is er geen vrije uitgroei. De hoeveelheid blad wordt er sterk door beperkt waardoor de fotosynthese wordt beperkt. Dit remt de diktegroei van de stam. De leeftijd van dit soort bomen en struiken is dan ook veel hoger dan de dikte van de stam doet veronder stellen. De boom in 1-1999 De boom in 1-1999

Tijdschriftenbank Zeeland

Landschapsbeheer Zeeland - de Boom in | 1999 | | pagina 6