Natuurlijk beheer in 1 hectare bosjes
Baarland
In een privetuin bij het oude kasteel
van Baarland staat een prachtige
perenberceau van 15 meter lang.
Deze berceau is opgebouwd uit een
stalen frame met aan beide zijden
laagstamperen die hieromheen
geleid zijn. De bomen zijn ongeveer
twintig jaar oud en het betreft
voornamelijk Conference, Doyenne
du Cornice en enkele stoofperen De
bomen waren enkele jaren geleden
doorgeschoten, de laatste 3 jaar
wordt de berceau jaarlijks door de
vrijwilligers VLP NMZ hoogstam-
snoeigroep) gesnoeid waardoor hij
weer mooi dicht is geworden.
Waarschijnlijk zijn in andere tuinen in
Zeeland ook nog enkele berceau's te
vinden.
Trouwlaantjes
In Kloetinge staan twee trouwlaan
tjes of bruidslaantjes met linden die
'overhuifd' zijn. De toppen en takken
van de bomen aan beide zijden van
het laantje zijn naar elkaar toe
gebogen waardoor een boog ontstaat
van takken en bladeren. De zijkanten
van de trouwlaantjes zijn open, bij
een berceau zijn de zijkanten van het
pad ook voorzien van takken,
waardoor een heel ander effect
ontstaat. De paam berceau is hier
dus niet geheel op zijn plaats.
In totaal staan er in de trouwlaantjes
van Kloetinge ongeveer 65 linden. Bij
de inventarisatie van waardevolle
bomen door de bomenstichting is de
leeftijd van de oude bomen door dhr
R. Bijl gesteld op ongeveer 300 jaar!
Dit naar aanleiding van een gesprek
met dhr. Goudswaard (voormalig
chef plantsoenen van de gemeente
-Goes) en dhr Lenshoek.
Bij de St. Baafs te Aardenbrug staat
een linden-trouwlaantje, geplant
begin jaren zestig. Opvallend is ook
dat het toegangspad naar de
verderop gelegen begraafplaats te
Aardenburg is voorzien van een
overhuifd lindenlaantje waardoor je in
Aardenburg vanaf je doop tot je
begrafenis kunt genieten van een
schitterende lindenlaan.
Ook in St. Maartensdijk en Scherpe-
nisse zijn lindentrouwlaantjes te
vinden, zodat op het eiland Tholen de
zoete lindebloesem menig bruids
paartje in romantische sferen zal
hebben gebracht.
Door Nanning-Jan Honingh, regiomedewerker SLZ
In de jaren 70 zijn in Zeeland op particuliere terreinen veel zogenaamde 1-ha.
bosjes aangelegd. Door achterstallig onderhoud zijn veel van deze bosjes
uitgegroeid tot 'bomenakkers' waarvan de natuurwaarde nihil is. Hoe deze
bomenakkers omgevormd kunnen worden tot gezond bos, lees je hieronder.
Aanleg 1 ha.-bosjes
In de jaren na de tweede
wereldoorlog zijn er in Zeeland de
zgn. 1 en 2 ha.-bosjes aangelegd.
Dit was om het verlies van de vele
houtopstanden met name bij de
buitenplaatsen op Walcheren, die na
de inundaties waren verloren
gegaan, te herstellen, via een tweetal
regelingen (Landhuizen- en 2 ha.-
regeling) zijn een aantal projecten
uitgevoerd en aangeplant.
Deze regelingen golden overigens
voor de hele provincie Zeeland. De
bosjes zijn aangelegd bij particulieren
die toestemming wilden om villa's in
het buitengebied te bouwen.
Het bouwperceel diehde tenminste 2
ha. groot te zijn, waarvan minimaal 1
ha. beplant moest worden met
opgaand hout.
Er worden drie categorieën onder
scheiden:
1. Bestaand loofbos met een leeftijd
van 40 jr. met voornamelijk lep
en Esdoorn.
2. Gevarieerde loofhoutbeplanting
met duurzame houtsoorten als Eik,
Esdoorn en Haagbeuk
3. Populierenbos met ondergroei.
Achterstallig onderhoud
De meeste bosjes zijn aangeplant in
de jaren zeventig. In de meeste van
deze bosjes is na de aanplant geen
onderhoud (dunning) gepleegd. De
iepen zijn grotendeels gestorven door
iepziekte; de essen verkeren in
hevige concurrentiestrijd; de uit
heemse esdoorns overschaduwen
teveel; beuk en eik lijden een
kwijnend bestaan. De ondergroei
van heesters is afgestorven. Alleen
in de lichtere populierenbossen is
een grazige ondergroei met meidoom
of braam ontstaan.
Bomenakkers
De bomen in de 1 ha. bosjes
bevinden zich veelal in de
zogenaamde stakenfase. De bomen
zijn allen van dezelfde leeftijd en zijn
dus ook even groot. Doordat ze dicht
op elkaar zijn aangeplant hebben zij
door onderlinge (licht)concurrentie
geïnvesteerd in lange dunne
stammen. De relatief kleine
bladerkroon zit hoog in de boom; de
andere takken zijn door lichtgebrek
afgestorven.
Alle bladerkronen bij elkaar vormen
een dicht bladerdak dat het zonlicht
tegenhoudt. Door lichtgebrek kunnen
kruiden en struiken die van nature in
het bos groeien, niet tot ontwikkeling
komen. De bosbodem is geheel kaal
of is begroeid met brandnetel of vlier.
De boomstammen zelf vormen
De boom in 1-1999
-10-
De boom in 1-/999
-ii-
